bluebridge

Alle belevenissen uit 2010

 

Gisteravond is de nieuwe site in de lucht gegaan, Nu zie ik dat er nog wat
onnauwkeurigheden zijn in de lay out. De komende weken zal ik dit gaan veranderen.
Ook de paginas zullen verder gevuld worden. Ook probeer ik een gastenboek
aan te maken. Het zal nog wat puzzelen zijn maar ik heb de tijd.

Zaterdag 17 April Colijnsplaat

Gisterenavond rond 18.00 uur zijn we vertrokken uit Venlo richting Zeeland.

Vandaag staat het weer vaarklaar maken van de bluebridge op het programma.

Als eerste werd de kuiptent schoongemaakt, die de hele winter is blijven staan
.Hierdoor bleef de kuip redelijk schoon en droog. Na het schoonmaken werd de
kuiptent afgebroken en opgeborgen. De buiskap hebben we ook tijdelijk verwijderd
omdat dat het wassen en poetsen van de boot aanzienlijk vergemakkelijkte.

Bijna de hele dag zijn we bezig geweest met schoonspuiten en wassen van de boot.

Ook werd het voorzeil (genua) weer aangeslagen en opgerold.

We ontdekten een lekkende kraan in de douchecabine en dit moest natuurlijk ook
verholpen worden.

Om 17.00 uur was alles kant en klaar en konden we aan onze welverdiende borrel
beginnen.

Dora had s’middags in de haven verse vis ingekocht en deze was de basis
van ons avondeten.

Na het eten een korte wandeling door Colijnsplaat gemaakt en vastgesteld dat er,
zoals verwacht, weinig of niets was veranderd in de afgelopen periode.

Morgen vertrekken we naar Brouwershaven. Maandagmorgen hebben we
een afspraak bij een tuigerij on een kotterstag te laten plaatsen. In eern
volgend verslag zal ik hier uitgebreider op terug komen.

Brouwershaven 18 april 2010

Vanochtend vanuit Colijnsplaat vertrokken richting Brouwershaven.
Het is vandaag een echte voorjaarsdag, lekker zonnetje maar helaas voor ons
zeilers windstil.

Dus dit wordt vandaag op de motor varen. Het is voor de tijd van het jaar toch
nog redelijk druk op de Oosterschelde.

We naderen de sluis van Bruinisse. Er ligt reeds een 8 tal schepen te wachten.
Net als wij aankomen gaat de sluis open en kunnen de schepen komende vanaf de
Grevelingen uitvaren.

Nu is het onze beurt om in te varen.De eerste keer van het seizoen weer sluisje
varen. Alles verloopt naar wens en na circa 15 minuten zijn we op het
Grevelingenmeer.

Er komt nu wat wind maar nog te weinig om te zeilen.

Onderweg komen we een merkwaardige boot tegen, een woonhuis op het water

Zo zie je maar weer, je kunt gewoon je huis meenemen.

Verderop zien we wel meer dan honderd jeugdbootjes op het water. Waarschijnlijk
een eerste wedstrijd in de optimist en splashklasse.

Na 3 uur varen komt Brouwershaven in zicht. Even melden bij de havenmeester en
vragen waar we kunnen afmeren. Het bedrijf waar we moeten zijn heeft een eigen
aanlegsteiger nabij de haven midden in het dorp.

Het is nog steeds een mooie zonnige dag en dit nodigt ons uit om een wandeling
te maken door dit mooie Zeeuwse dorp. We kijken alvast naar een eetgelegenheid
om er straks te gaan eten.

Het is zondagavond en wij zijn dan ook met nog een paar gasten in het eetcafe
aan de haven. Alles is naar wens en gaan na ons gebruikelijke potje scrabble op
tijd naar bed. Morgenvroeg om 8.00 uur zullen ze wel beginnen aan onze boot.

Maandagmorgen om 8.15 horen we al gestommel buiten en jawel hoor
men wil beginnen.

Eerst nog even een mastje zetten op de boot die voor ons aan de wal ligt en
daarna schuiven wij wat op zodat men gemakkelijk bij de mast kan komen.

We willen namelijk een kotterstag laten plaatsen. Dit is een extra stag om een
kleiner voorzeil te kunnen hijsen. Vooral bij hardere wind is dit prettiger dan
het reven van de genua.

Het duurt al met al toch nog een hele poos eer alles klaar is,\ en we
willen nog graag naar Colijnsplaat terugvaren. Omdat we uiterlijk om 14.00 uur
willen gaan zal men de bakstagen later plaatsen. Deze moeten nog op maat gemaakt
worden en kunnen dan later zo ingehaakt worden in de mast.

Om 19:00 uur zijn we weer terug in Colijn en rijden dan weer naar huis.

Colijnsplaat zaterdag 24 april 2010.

Gisteravond ben ik alleen naar Colijn gereden, Als commissielid
van de vereinging had ik een bijeenkomst op het havenkantoor.

Dora had, samen met een vriendin een uitje naar Den Haag gepland. ’s Avonds zou
ik ze dan in Goes van het station ophalen en op zondag konden we dan wat gaan
varen.

Er zijn altijd wat klusjes aan boord te doen zodat ik mij beslist niet hoefde te
vervelen op die dag.

In de achterkajuit moest nog een lattenbodem onder de matrassen worden gemaakt
dus daar heb ik mij dan mee bezig gehouden.

Zoals afgesproken de dames afgehaald op het station in Goes. Lekker gegeten in
brasserie d¡nvers en een gezellige avond aan boord. De volgende morgen na het
ontbijt ons klaargemaakt voor een zeiltochje op de Oosterschelde

Er was jammer genoeg heel weinig wind. Met vol tuig liepen we maximaal 3
knopen per uur. Er was ook nog flink wat tegenstroom zodat we op een gegeven
moment zelfs achteruit dobberden

Dan maar terug naar de haven.

Je gelooft het niet maar we waren nog niet de haveningang voorbij of er kwam
plotseling een hevige wind opzetten. Gelukkig liepen er tijdens het afmeren een
paar mensen op de steiger die ons meehielpen met afmeren. Met harde wind is dit
altijd een ietwat moeilijker klus

Al ,met al een zeer geslaagd weekend en Juul de vriendin van Dora had volop
genoten.

Colijnsplaat zondag 2 mei 2010

Afgelopen vrijdag namiddag 30 april zijn we weer naar
Colijnsplaat gereden.

Zaterdagmorgen om 9.30 uur heeft Dora een cursus varen op de motor. De
evenementen commissie heeft speciaal voor dames deze cursus georganiseerd met
als titel:

“HET ROER OM”.

Om 18.30 uur kwam ze trots terug met een bijbehorend certificaat onder haar arm.

Zo, ik heb het dus in de toekomst rustig, kan nu met gerust hart Dora laten in-
en uitvaren. Sluizen zijn nu ook geen probleem meer. (Ik zal de lezers wel van
de voortgang op de hoogte houden).

Vandaag hebben we familie, die in Zeeland op vakantie zijn, uitgenodigd om
ons op de boot te komen bezoeken. Hadden we de laatste keren geen of weinig
wind, nu was het heel winderig met hevige regen en kou. Dus absoluut geen
zeilweer.

Dan maar gezellig aan boord koffie drinken. De kinderen Anne en vriendin Gillian
vonden het in elk geval prachtig.

Theo en Lucienne vonden het ook allemaal erg mooi en waren erg geinteresseerd in
de verhalen van ons en wat er zo allemaal komt kijken om met een schip te zeilen

Ze vonden het erg jammer dat er niet gevaren kon worden en we hebben afgesproken
dat ze bij een volgende gelegenheid welkom zijn.

Na een paar uurtjes namen we in sterke wind en hevige regen
afscheid van hen. Eerst nog wat foto’s maken als herinnering en uiteraard
maakten wij van hen nog een paar foto’s om op onze website te plaatsen.

Lelystad, dinsdag 15-6-2010

Zo het wordt weer eens tijd dat we ons verslag 2010 eens wat
vaker gaan bijhouden.

De afgelopen maand mei was nog een “thuismaand”, dwz we hadden nog allerhande
bezigheden, afspraken en andere activiteiten in en rond om onze woonplaats.

Begin mei kwamen Pieter en Maria van de Mama cocha vanuit
Kreta over naar Nederland. Hun dochter ging trouwen en dat is natuurlijk een
heel goede reden om naar Nederland te komen. Ze logeerden een paar dagen bij
ons.

Op 20 mei werd mijn moeder 90 jaar en dit werd uitgebreid met de hele familie
gevierd. Bijna alle oom tantes neven en nichten met partners waren aanwezig, bij
elkaar wel 70 personen. Ontzettend gezellig en leuk feest. En nu op naar de 100
!!!

Op 2e Pinksterdag nog even een
fietstochtje gemaakt van 65 km en daarna een tuinfeestje bij de Fam. Thomassen.

De rest van die week het huis en tuin op orde gemaakt, Alle
spullen voor een langdurig verblijf op de boot verzameld, Vrijdagavond ,28 mei,
zijn we dan vertrokken naar Colijnsplaat.

Zaterdag de boot ingeruimd, de vergadering van onze watersportvereniging
bezocht, na afloop hiervan een afscheidsreceptie van onze voorzitter (38 jaar
voorzitter !).

Zondagmorgen 30 mei konden we dan vertrekken. Het weer was
niet al te best. Koud 12 graden regen en windverwachting NW 5-7 beaufort

We hadden gehoopt buitenom naar Scheveningen te varen, maar onder die
weersomstandigheden is dat beslist af te raden.

Om binnendoor te gaan, de staande mast route, moesten we wel die dag
vertrekken omdat de beweegbare brug over de Krammersluizen vanaf maandag 2 tot 3
weken wegens onderhoud gesloten zou zijn.

Het vaste gedeelte van de Volkerak-sluizen is precies hoog genoeg. Onze mast is
18.60 meter en de doorvaarthoogte is 18.80 mtr. Op het oog past het niet maar je
vertrouwt dan maar op de matrixborden van Rijkswaterstaat die de doorvaarthoogte
aangeven.

Achter de sluis afgemeerd en de nacht doorgebracht. De volgende dag ongeveer
hetzelfde weerbeeld. Dus gingen we via de bruggen in Dordrecht richting Gouda.
De tocht verliep voorspoedig, zelfs het weer werkte mee. Nog wel redelijk wat
wind maar wel droog. Bij aankomst voor de Spoorbruggen in Gouda begon zelfs de
zon te schijnen. We hadden hier een paar uur tijd: de brugopening was pas om
21.00 uur. Even 1 fiets uitgepakt zodat Dora Gouda kon gaan verkennen en wat
boodschappen kon gaan doen.

Om 21.00 uur door de brug en aan de andere kant afgemeerd en de nacht
doorgebracht.

De volgende dag om 7.30 uur in redelijk dichte mist vertrokken richting onze
volgende halteplaats Haarlem. De mist trok gelukkig heel snel op en we waren
precies op tijd voor Haarlem om nog met het laatste konvooi voor de
spitssluiting, door de stad te varen. Je moet door 8 bruggen tot aan de
noordzijde van Haarlem. Een mooie tocht zo dwars door de mooie stad Haarlem. De
jachthaven die we gepland hadden was er niet meer. Wat bleek: Sinds medio april
was deze verhuisd naar zowat 3 km verderop gelegen natuurgebied “de mooie Nel”

We zijn hier 3 nachten gebleven. De volgende dag op de fiets naar het station en
vanaf daar met de trein naar Den Haag. We wilden al heel lang de tentoonstelling
in het gemeentemuseum zien van Kandinsky en der blaue Reiter . Zeer de moeite
waard. De dag daarna Haarlem verkend, een mooie stad, veel oude gebouwen en
prachtige gevels. De 3e dag een lange fietstocht gemaakt door de Kennemerduinen,
Bloemendaal, Zandvoort en weer terug naar Haarlem. ’s Avonds mijn broer en zijn
vrouw bezocht die in Haarlem wonen.

Vrijdag 4 juni
vertrokken uit Haarlem richting Amsterdam. Via de sluis in Spaarndam en een 2
tal verkeersbruggen o.a. bij de A 9 kom je uit op het Noordzeekanaal. Dan nog
zowat 20 km naar het IJ in Amsterdam.

Hier afgemeerd in de Sixhaven. Deze haven ligt aan het IJ aan de noordkant
precies tegenover het centraal station. Over het IJ varen een aantal gratis
veerponten. Afvaarten om de 10 minuten dus je hoeft nauwelijks te wachten.

Vrijdag en zaterdag weer eens door Amsterdam gewandeld en gefietst
Ook ben ik op zaterdag naar de open dag van de Noord-zuid Lijn tunnel geweest.
Vlak bij de Sixhaven is de tunnel tot aan het IJ reeds in ruwbouw klaar. Je
mocht hier al doorheen lopen en kreeg overal duidelijke uitleg over. Zondag
ten noorden van Amsterdam gefietst samen met onze dochter Simone haar vriend
Niels en de ouders van Niels. Prachtige tocht naar Monnikendam en langs
Purmerend en via Den Ilp, waar we het huis van Anton Heyboer hebben
bezocht, weer terug naar Amsterdam.

Maandag zijn we naar de Hermitage geweest. Een prachtig museum in een voormalig
bejaardentehuis uit de 18e eeuw. Er was de tentoonstelling van Matisse tot
Malevitch. Zeer de moeite waard.

Dinsdag uit Amsterdam vertrokken en naar Volendam gevaren. Eindelijk kon er
gezeild worden. Een mooie wind bracht ons snel naar Volendam. Hier afgemeerd in
de haven voor de alom bekende dijk. Deze dijk is een lange straat met alleen
maar souvenir- en eetzaakjes. Af en toe loopt er een gids rond in
klederdracht. die de vooral buitenlandse toeristen tekst en uitleg geeft. Ook de
veerboten naar Marken doen goede zaken. Ze blijven af en aan varen.

De volgende dag maar weer snel vertrokken en nu richting Hoorn. Een mooie stad
met veel havens, bruine vloot schepen en zelfs een originele kaasmarkt
voor de toeristen..

Na een verblijf van 2 dagen ging het nu richting Enkhuizen. Nog steeds redelijk
veel wind uit het noordwesten, maar dit deerde niet en bracht ons weer snel op
de bestemming.

Enkhuizen is ook een mooi stadje waar het plezierig rondwandelen is.

De volgende dag weer vertrokken en nu gingen we het hele IJsselmeer over naar
Lemmer.

Nog steeds NW 4-5 met ons nieuw
kotterzeil en met 1 rif in het grootzell was dit een prachtige overtocht.

In Lemmer zijn we 3 dagen gebleven. veel gefietst. Een dag richting de
zuidwesthoek, Balk, Sloten en Woudsend. In Woudsend gingen we naar het
vakantiepark de Rakken. Hier hebben we 18 jaar geleden een paar keer onze
vakanties met de kinderen doorgebracht. Toevallig zaten de eigenaren voor hun
huisje. Gezellig bijgepraat en thee gedronken.

De volgende dag een fietstocht richting Joure gemaakt en via Echtenerbrug weer
terug naar Lemmer.

Op Dinsdag vanuit Lemmer naar Lelystad, een tocht van 22 mijl.

Vlieland 24 juni 2010

Vandaag zijn we
aangekomen op het Waddeneiland Vlieland.

Eerst even vertellen wat er vanaf Lelystad allemaal gebeurd is.

We zijn naar Lelystad gegaan omdat dit een haven is die het dichtst bij de
woonplaats van 2 van onze kinderen ligt.
Op 19 juni had onze dochter Simone een verjaardagsfeestje gepland en op 20 juni
zijn Bert Jan en Sabine verhuisd van hun tijdelijk verblijf in Zeist
naar Maarssen in een geheel nieuwe wijk genaamd “Op Buuren”.

De week in Lelystad is echt geen straf. Lelystad is een zeer
fiets-minnende plaats. Alle fietspaden zijn zeer goed gescheiden van de normale
wegen. Je komt geen doorgaande auto tegen; alleen de autos van de mensen
die in de wijken wonen en dan is het vaak nog zo dat de fietspaden geheel
gescheiden liggen van de straten.

We zijn ook 1 dagje met de fiets en trein, naar Goes gereisd. Vandaar weer
met de fiets naar Colijnsplaat. Daar hebben we onze auto afgehaald en weer terug
gereden naar Lelystad. De auto konden we goed gebruiken om naar Utrecht te
reizen en ook bij de verhuizing zou hij nog goed van pas komen.

Op Donderdag kwam onze zoon Paul naar Lelystad. Hij had een weekje vrij af en
kwam een paar dagen logeren en was zodoende ook van de partijs op Simone’s
verjaardag en als extra hulp bij de verhuizing.

Vrijdag 18-6 was het slecht weer,dus konden we mooi nog wat
spullen voor de boot gaan kopen: gasvullingen, zeekaarten van
Denemarken en de Oostzee bij Duitsland.

Ook zijn we even naar Almere gereden om deze nieuwe stad eens van dichterbij te
bekijken. Een echt moderne stad met grote winkelgebouwen in het Centrum.

Zaterdag had Simone gepland met een paar sloepjes op de loosdrechtse plassen te
gaan varen. Gezien de weersvooruitzichten heeft ze vrijdag maar snel de sloepjes
geannuleerd,. Het was zaterdag koud en er stond ontzettend veel wind..

Ze heeft haar feestje nu in Utrecht gevierd en tevens waren de gasten dan
ook nog in de gelegenheid het voetballen te zien

Zondagmorgen vroeg op, we hadden afgesproken om 9.30 uur in Maarssen te zijn en
met de verhuizing te beginnen. Klokslag 9.30 uur waren we er en er snel daarna
kwamen ook de andere familie-hulpen.

Bert Jan had een bestelbus gehuurd en hiermee konden we snel aan de slag
om de spullen op te halen bij het boedel-opslag-bedrijf.

Alles verliep zeer voorspoedig, ook nog even een ritje naar Zeist om daar wat op
te halen en om 15.00 uur stonden de spullen in het nieuwe huis

Als beloning hebben we met ons allen gebarbecued en om 20.00 uur reden moe maar
voldaan naar Lelystad.

Maandag was rust- en wasdag.

Dinsdag
22.6 had ik afgesproken om bij Bert Jan te gaan klussen.

Op die dag eerst spullen bij de bouwmarkt gehaald en toen aan de slag in de
grote muurkast en buitenberging.

Om precies 17.00 uur waren de geplande zaken klaar en reden we weer terug naar
onze boot. We moesten tijdig terug zijn want we hadden die avond een
thaeterbezoek in Lelystad gepland. Nl een uitvoering van Huub Stapel.
We hadden hier al in Venlo naar toe willen gaan maar helaas alles uitverkocht.
Toevallig hoorden we dat er op 22 juni een uitvoering in Lelystad was. Omdat we
wisten dat we rond die tijd in Lelystad waren had Dora nog snel geboekt. Maar
goed ook want we zagen overal borden met de tekst uitverkocht..

Het was een fantastische avond echt een aanrader om hier naar toe te gaan.
( Vrouwen komen van Venus en mannen komen van /Mars)
Woensdag23/6 konden we verder trekken met de boot. Van Lelystad naar
Harlingen gevaren. Na de sluis in Kornwerderzand moet je door een smal en ondiep
vaarwater. Volgens de sluiswachtewr stond er genoeg water, zeker omdat het
opkomend tij was. Toch liepen we nog 3 keer aan de grond. Gelukkig wat zachte
modder, maar toch.

Om 16.30 uur waren we in Harlingern. Eerst bunkeren (= diesel tanken). Het
dieselstation (boot) lag helemaal achterin de industriehaven waar, normaal
gesproken geen jachten komen. Dit was de douane ook opgevallen en tijdens het
diesel tanken kwamen ze ons bezoeken. In elk geval was het al goed dat we witte
diesel tankten. Rode diesel tanken is vanwege het accijnsverschil verboden.

Alle papieren werden gecontroleerd maar ook het bouwnummer en
indentifcatienummer van onze boot. Alles werd in orde bevonden endus
konden na een half uurtje richting Harlingen varen. Hier afgemeerd
achterrin de Zuiderhaven.

Vandaag 24 juni om 10.00 met afgaand water (= stroming mee,) vertrokken
naar Vlieland. Een zwak tot matig windje bracht ons in 3 uur tijd naar het
eiland. Afgemeerd in de sinds enkele jare geheel vernieuwde en vergrote haven.
Echt een heel groot verschil met ons laatste bezoek 15 jaar geleden aan
Vlieland.

Even een wandeling naar het dorp gemaakt en daarna op het achterdek lekker
geluierd.

Ook reeds de tocht voor morgen voorbereid. Morgen moeten we om 05.00 uur op. We
willen naar het Duitse waddeneiland Norderney en dit is 95 mijl varen. Met een
verwachte nw wind 2-3 is dit wel 15 uur of meer varen.

Vanavond hebben we ons getrakteerd op uit eten in het havenrestaurant. We waren
net klaar met eten toen de zaak helemaal volliep met bezoekers die op de diverse
TV’s en 1 heel groot scherm de voetbalwedstrijd Nederland-Kameroen
wilden zien.

Wij terug naar de boot en
begonnen met schrijven. Op de achtergrond de radio aan met de voetbalrapportage.

Ik heb mijn werk af maar de voetballers op dit moment nog
niet, de stand is 1-1.

Norderney Vrijdag 25-6-2010

Zo dat was even vroeg op vanochtend. Om 05.00 uur liep de wekker af.

Vandaag gaan we naar het Duitse waddeneiland Norderney en we moeten rekening
houden met de stroming en ook dat we met opkomend water aankomen.

Om 5.20 uur varen we de haven van Vlieland uit. Het water tussen de eilanden
Vlieland en Terschelling heet het Stortemelk. Een berucht water bij sterke wind
tegen stroom. Gelukkig was er nu weinig wind zo vroeg maar wel sterke
tegenstroom, soms wel 2,5 knoop.

De zeilen werden na passage van het Stortemelk gehesen, maar de motor moest toch
blijven bijstaan want anders waren we in 3 dagen nog niet op onze bestemming.
Het bleef de hele tocht zo, weinig wind en de motor bij. Zo s’morgens vroeg is
het op het water toch nog behoorlijk fris. Met trui en zeiljack aan hebben we de
eerste uren gevaren. In de loop van de morgen kon langzaam de jack uit en later
ook de trui. Het werd een prachtige bijna wolkloze dag. Omdat er gevaren werd op
de stuurautomaat hadden we veel tijd om lekker te lezen en en afwisseld nog een
beetje slaap inhalen van de korte nacht.

Na een mooie tocht kwamen we om 20.00 uur in Norderney aan. Vanuit zee ziet het
eiland er groots uit. Je kijkt op de boulevard met afwisselende niet zulke hoge
appartement gebouwen en hotels. We zagen ook veel wandelaars bijna zeker
allemaal toeristen want dit eiland is vooral bij ouderen zeer in trek.

De haven ligt echter 5 km buiten het centrum. We zullen waarschijnlijk op
de terugreis wat tijd hebben om de stad te bezoeken.

Al snel een plaatsje gevonden in de haven en meteen kennis gemaakt met andere
zeilers en ervaringen uitgewisseld . Vooral de vraag wanneer iedereen weer
vertrekt en of we wel het juiste tijdstip van vertrek goed hadden berekend. We
gaan morgen nl naar Cuxhaven en je kunt alleen met inlopend tij de Elbe op. Het
kan hier ca.3,5 mijl stromen en daar tegen in varen is bijna niet te doen.

Zo nu hebben we wel een wijntje verdiend en daarna een lange nachtrust. We
moeten pas om 11.00 morgenochtend weg.. Tot morgen.

Rendsburg Zondag 27-6-2010.

Zaterdagmorgen zoals gepland om 11.00 uur vanuit Norderney
vertrokken richting Cuxhaven. Volgens de almanak 69 mijl. Een hele trip dus weer
voor de boeg.

De windvoorspelling was 2 tot 3 uit het noorden later draaiend naar noordoost,
Vanuit de haven op de motor om het eiland heen (Op de wadden eilanden liggen de
havens altijd aan de waddenkant, dit is een natuurlijk gegeven. Aan de zeekant
kan niet om dat de zee de haven onmiddellijk zou wegspoelen).

Dan nog een hele geul van een paar mijl en daarna kwamen pas op diep water
om te kunnen varen of zeilen. Dit laatste deden we dan ook maar omdat de wind
uit de verkeerde hoek kwam schoten we eigenlijk weinig of niets op. Dan maar
weer de motor er bij . De wind draaide inmiddels ook wat en kwam nu recht van
voren zodat we alleen maar ons doel kruisend konden bereiken en dan zouden we
nooit op tijd in Cuxhaven zijn. We hadden er in elk geval prachtig weer bij,
geen korte-broeken-temperatuur maar wel zonnig.

Na 40 mijl kwamen we bij een boei die het begin van de Elbe-monding aangaf. Dit
is ook de plaats waar de 2 grote shipping lanes bij elkaar komen. De zeeschepen
kon je hier bijna aanraken. Het begin van de Elbe monding is, schrik niet, nog
25 mijl verwijderd van Cuxhaven. En daarbij is Cuxhaven het begin van het
vasteland aan de rechterzijde. tegenover Cuxhaven is alleen maar zee. In de
Elbemonding hadden we nog stroom tegen; het tij kenterde pas circa 5 mijl voor
Cuxhaven. We hadden de avond van te voren met 2 andere zeilers zitten kijken
naar de stroming, maar het liep toch anders dan wij met z’n allen bedacht
en berekend hadden. Het werd steeds later en we moesten zelfs onze
boordlichten aanmaken, wat we overigens wel van te voren ingecalculeerd hadden.
Om precies 22.30 uur vonden we in het schemerduister een plekje in de haven van
Cuxhaven. Met ons nog een paar andere zeilers en tegen 12.00 uur hoorden we nog
een enkele boot binnenkomen.

Zo, een drankje hadden we wel verdiend.. Vandaag was 10.00 uur een mooie
tijd om te vertrekken.

Vanmorgen, na het gebruikelijke zondagochtend ontbijt, zonder gekookt eitje,
(dit was Dora per abuis vergeten), alles zover in orde gemaakt om rond 10.00 te
kunnen vertrekken. Bezoek aan Cuxhaven doen we wel op de terugweg.

Zeilers in getijdehavens zijn net kuddedieren: gaat er eentje weg,
dan volgt de rest snel vanzelf.

Vandaag zijn we via de Sluizen in Bruensbuettel over het Noord-Oostzee kanaal of
wel het Kielerkanaal richting de Oostzee. gevaren. Een prachtig kanaal met veel
groen langs de oevers Het kanaal is 100km. lang en vandaag hebben we 2/3 daarvan
gevaren.

Dit kanaal is de verbinding tussen de Elbe en de Oostzee en
wordt bevaren door zeeschepen met een maximale diepgang van 11 meter en een
maximale hoogte van 38 meter.

Dus je vaart samen met grote zeeschepen door dit kanaal. 2 zeeschepen
kunnen elkaar niet passeren. Ze hebben uitwijkplaatsen gemaakt en met behulp van
seinlichten wordt alles in goede banen geleid. Je gaat onder een paar
imposante bruggen door met een hoogte tot 42 meter boven het water. Ook talloze
veerponten kom je onderweg tegen.

Het kanaal is 100 km lang en je mag er als pleziervaaruig alleen maar overdag
varen Onze overnachtingsplaats is in Rendsburg, gelegen aan de mond van de
rivier de Eider. Vanuit het kanaal moet je ongeveer 3 km varen en dan kom je aan
de rand van het centrum van Rensburg in een jachthaven. Hier een mooi plekje
gevonden. Morgen is een rustdag en kunnen we de plaats Rendsburg gaan verkennen.

Ook heb ik dan misschien ook tijd om eens wat aan het fotoboek te doen.

Laboe, dinsdag 29-6-2010

Even voor onze volgers via google earth onze juiste positie:

54.24.033 NB en 10.12.742 OL

Hans vd Toren is nu helemaal tevreden. en kan nu zien wat hier allemaal in deze
omgeving te doen is.

Eerst even vertellen wat we de laatste dagen beleefd hebben.

In Rendsburg hebben we dinsdag 1 dag pauze gehouden. Na aankomst hebben we ‘s
avonds op het terras van het jachthaven restaurant wat gegeten. In de vaarwijzer
werd dit restaurant vanwege de goede kwaliteit zeer aangeraden. En terecht, we
hebben prima gegeten tegen een zeer redelijke prijs. Wat dat betreft kunnen ze
in Nederland nog wat leren van de restaurantprijzen hier in Duitsland.

De volgende dag wat uitgeslapen, de bestelde broodjes afgehaald bij de
havenmeester en daarna op ons gemak ontbeten. Het zou net als gisteren weer een
warme dag worden. De fietsen werden uitgepakt en we konden aan onze
verkenningstocht beginnen. Bij Rendsburg gaat een spoorbrug over het kanaal. Het
is prachtig om te zien hoe een trein ongeveer 40 meter boven het water rijdt.
Omdat Rendsburg aan het kanaal ligt moet de trein eventjes 40 meter omlaag om op
het station te komen. Dit hebben ze mooi opgelost door een kilometerslang rondje
te maken met de spoorlijn. Men noemt dit hier een “Schleife”. Dit rondje hebben
we met de fiets proberen te volgen. Indrukwekkend hoe ze dit gebouwd hebben, Het
is eigenlijk een zeer lange brug gebouwd uit staal volgens, door mij zo genoemd,
eifeltorenprincipe. Uiteindelijk kom je dan bij het Bahnhof in Rendsburg weer
uit.

Nu nog even door het oude centrum gefietst en op het einde van de tocht naar een
winkelcentrum om wat boodschappen te gaan doen.

Terug in de haven nog even met een groepje Nederlanders de 2e helft van het
voetballen gezien en daarna lekker op het achterdek van de zon en avond genoten.

Vandaag gaan we echt naar de Oostzee, dwz de Kielerbocht op. Eerst nog 30 km
door het kanaal. Bij de sluis in Holtenau verliep alles vlot. We kwamen aanvaren
en na slechts 10 minuten wachten konden we met circa 20 andere schepen de oude
sluis in. Hier afmeren en daarna op het sluiseiland het kanaalgeld gaan betalen.
Dit gaat nogal ouderwets. Ze vragen naar de lengte van boot en dan noemen ze het
bedrag. Betalen kan alleen contant en je ontvangt dan een kleine kassabon. Geen
scheepsnaam of andere gegevens worden gevraagd. Ik vraag me af wat er gebeuren
zou als je niet zou betalen.

Na de sluis laten we Kiel letterlijk links liggen en steken over richting
Laboe 5 mijl verder.

Klokslag 15.00 uur meerden we af in een vrije box.

Lopend de plaats Laboe bezocht. Een lieflijke vakantiebadplaats. Omdat je hier
geen eb en vloed hebt, komt het strand tot aan de boulevard. Die ligt misschien
2 meter boven de zeespiegel. Ziet er allemaal knus uit. Het is weer warm weer,
maar later in de middag komt uit het westen gelukkig een frisse wind.
Volgens de voorspelling zou er kans op een buitje zijn. Tot op dit moment dat ik
dit schrijf zijn er slechts enkele druppels gevallen.

Dora is nu bezig te kijken waar we morgen heen gaan. Ik laat me verrassen.

Burgstaaken, woensdag, 30-6-2010

Het werd dus Burgstaaken op het Duitse Ostsee-insel
“Fehmarn”.

Vanmorgen om 10.30 uur vertrokken, weerbericht Wind West 3 licht bewolkt
later zonnig. Prima weer dus om richting het oosten te gaan. De zeilen werden
gehesen en eerst een paar mijl naar het noorden daarna noordoost en dan weer
oost zuid oost. De wind werd op open water sterkte 4 dus het schoot goed op. Je
moet eerst om een militair oefengebied varen maar dat was maar een klein stukje
om. Na dit gebied werd de koers verlegd naar het oosten. Dit was de rechte weg
naar ons doel. Deze route ging dwars door groter oefengebied voor onder
andere onderzeeÎrs. Zo te zien niets aan de hand want we zagen meerdere
zeilboten. We zagen ook 2 patrouilleschepen van de Duitse marine maar die voeren
al de hele tijd op en neer. Via kanaal 16 op de marifoon hoorden we wel dat
schepen werden opgeroepen maar ze noemden telkens andere coordinaten dan waar
wij ons bevonden. Even later kwam er echter een op ons af en via de luidspreker
werd ons verzocht ons op kanaal 10 te melden. Ze zeiden dat er vandaag extra
oefeningen waren en dat we daarom onze koers moesten verleggen naar 40 graden en
bij een bepaalde boei konden we dan weer naar het oosten gaan varen. Het ging
allemaal heel vriendelijk en ze wensten ons nog een mooie dag. Later op de dag
draaide de wind naar het NW en nam toe tot 4-5 beaufort. We waren nu snel op
onze bestemming. Het eiland heeft diverse jacht havens. Een hele nieuwe, gelegen
aan aan een baai met een Middellandse-zee-uitstraling, maar wel ver
verwijderd van de bevolkte wereld. Dan nog een jachthaven aan het begin van het
dorp en naast de industriehaven annex visserijhaven. De jachthaven lag
vol; dan maar de oude haven in. Hier een plaatsje gevonden aan de kade. Dit zijn
ook officiÎle plaatsen voor pleziervaartuigen. Zelfs stroom via een ouderwets
220 volt verlengkabeltje uit een meterkast, maar het werkt. Het liggeld
was de helft van een plaats in de jachthaven.

We hebben de winst maar meteen omgezet door buiten de deur een hapje te eten.

Morgen blijven we hier en kunnen dan het eiland gaan
verkennen

Voor de statistici onder de lezers: Gevaren 38 mijl lokatie in haven:
54.25.299 N

11.11.397 O.

Vrijdag 2 juli 2010 Denemarken.

Vandaag aangekomen in de haven van Gedser .

Locatie 54.34.801 N 11.55.311 O Gevaren 28,5 mijl

Zo we zijn nu aangekomen in ons doelgebied Denemarken. We zijn nu op het
zuid-oostelijkste puntje van Denemarken op het eiland Falster.

Gisteren zijn we 1 dagje blijven liggen in Burgstaaken.

De fietsen werden uitgepakt en we deden wat boodschappen in Burg. Dit is
de hoofdplaats van het eiland. Een zeer levendig en druk stadje vol met
toeristen. Na het middagmaal weer de fiets gepakt en een klein deel van het
eiland bekeken. Eerst naar een nieuwe jachthaven gereden, deze ligt aan
net achter het strand aan een baai Hier aan dat strand was van alles te doen. 3
grote Hotel- annex appartement-torens, een aantal kleinere vakantieflats , een
groot overdekt zwembad en dan de gebruikelijke eetzaakjes en meer van dit soort
winkeltjes. Het strand was goed bezet, maar wat wil je met dit prachtige weer.
Er liep een fietspad vlak langs het strand, gescheiden door een smal duin, niet
meer dan een flinke zandhoop met duingras bekleed. Op een gegeven moment zijn we
het binnenland in gefietst. Een heel licht glooiend landschap met grote akkers
met rogge gerst en meer van deze meelsoorten. Soms kom je door een dorpje van 10
tot 20 huizen en dan ben je weer in het open veld. Na 15 km maar weer eens
rechtsomkeer gemaakt. Het was eigenlijk te warm om te fietsen. We kwamen weer in
Burg uit. Daar maar gauw een verkoelend wijntje en bier genomen. Vanuit Burg is
het dan nog zo’n 2 km naar de haven. Hier uitgerust op het achterdek in de zon
en genoten van de lange en warme avond.

Vanmorgen om 9.00 vertrokken richting Denemarken. Het was een kleine 30
mijl varen windvoorspelling ZO 3-4. Dit klopte heel
aardig, dus we konden lekker zeilen. De wind werd in de loop van de ochtend
minder, dan maar de motor bijzetten, 3 mijl per uur op zeil is toch te langzaam.
Later weer de motor uit en 3 mijl voor de haven maar weer aan omdat we precies
door een geultje moesten varen.

Zo we zijn nu in Gedser, een heel stille haven die maar voor 10 % gevuld is met
vaste ligplaatshouders. Alles is heel stil, lijkt wel een verlaten streek. Naar
het dorp gewandeld maar het bleef heel stil. De eerste mensen die we tegenkwamen
aangesproken of er ook winkels en een pinautomaat was. Ja hoor er was een
winkel en die gaf je als je iets kocht en betaalde in euro’s als wisselgeld
Deense kronen terug. Hier maar een brood en een flesje frisdrank gekocht en weer
terug naar de haven gewandeld.

Het was nu iets drukker, er waren ondertussen diverse passanten aangekomen en
dit bracht wat leven in de brouwerij. We lagen vlakbij het tankstation,
dus maar meteen getankt (1 liter diesel kost bijna 11 kronen= euro 1,52
!.) Het blijft erg warm, buiten gegeten en wat geluierd.

Morgen gaan we maar snel door.

Kopenhagen, woensdag 7 juli.

Zo we hebben weer wat in te halen met schrijven.

Zoals jullie begrepen hebben zijn we inmiddels in Kopenhagen aangekomen. Maar
laat ik maar bij het begin starten.

We zijn inderdaad na een nachtje Gedser weer verder gevaren. Het volgende doel
was het eiland M¯n, met als aanlegplaats Klintholm havn. Dit
is een haven bij een heel klein dorpje maar wel omgeven door, of beter gezegd,
liggend in een vakantiepark. Rondom de aanlegsteigers zijn
vakantie-appartementen gesitueerd. De haven zelf is in beheer bij een Duits
echtpaar (eigenaar ?) en de appartementen, een klein hotel en
recreatievoorzieningen bij een Deens bedrijf. Er was ook een vissershaven, 3
restaurants en zelfs een vrij grote supermarkt.

Het was er vrij levendig ook al omdat de haven goed bezet was en het
vakantiepark al redelijk bewoond was. Hier kunnen we wel 2 nachten blijven. Op
de rest van de zaterdagmiddag wat boodschappen gedaan en geluierd. Om 19.00 uur
naar het restaurant aan de haven gegaan en daar deelgenomen aan het visbuffet,.
Ze hebben hier geen aparte menukaart, je kunt alleen aan het buffet deelnemen.
de prijs is dan ook voor Deense begrippen redelijk en in elk geval was de
prijs-kwaliteit verhouding ruim voldoende.

Op zondag was zelfs de supermarkt open en werden er verse broodjes gehaald. Na
een ouderwets zondagmorgenontbijt de fietsen aan wal gezet en ons klaargemaakt
voor een fietsverkenning van het eiland M¯n. Dora had
een route gemaakt, via de hoofdweg naar Stege en dan over de brug, om het
binnenmeer heen, langs de andere kant van dit water via binnenwegen terug.
Uitgerekend dat het een tocht van circa 40 km zou zijn. Het was weer
behoorlijk warm maar gelukkig heb je op de fiets wat meer koelte door de wind,
Via de hoofdweg, op dit eiland valt de drukte van het verkeer nog mee,
kwamen we in aan in Stege. Onderweg moesten we wel af en toe wat klimmen, het
landschap is redelijk glooiend. Wat ons opvalt is dat de Deense huizen, veelal
kleine huisjes, slecht onderhouden zijn. De huizen hebben allemaal wel een likje
verf nodig en ook de tuinen rondom zijn vaak rommelig en onverzorgd.

In Stege, volgens de folders een middeleeuws stadje, maar wij zagen slechts een
stadspoort die uit die tijd kon zijn, even gestopt en op het marktplein wat
rondgekeken. Al met al weinig indrukwekkends gezien. Dan maar weer verder over
de brug en dan linksaf via een binnenmeer de binnenlanden in. Je komt door een
paar kleine dorpje die bestaan uit een straat met wat huizen en dan ben je het
dorp weer uit. Aan de rand van een van de eerste dorpje hebben we gepicknickt
Daarna weer richting haven. Nu kwamen we nauwelijks auto’s tegen en je ziet
verder geen mensen. Mooi om te fietsen en te genieten van het landschap maar
geen plek voor ons om hier te wonen. In de winter moet het nog veel stiller
zijn.

Na 45 km weer terug in de haven. Als je van de fiets stapt en uit de wind zit is
het pas echt warm. Dus snel uitrusten aan boord onder het zonnescherm en
genieten van verkoelende drankjes.

De volgende dag was de voorspelling weinig wind en droog. We moeten dus op de
motor varen. We hadden een haven gepland ca 22 mijl naar het noorden. Onderweg
hebben we maar besloten, omdat we toch moeten motoren, om een haven verder te
varen, richting Kopenhagen. Zo wat 10 mijl voor die haven kwam er toch wat
wind. De motor uit en zeilen.

De nu geplande aanloophaven ligt 7 mijl voor Kopenhagen, De boot loopt lekker
dus waarom niet doorzeilen naar Kopenhagen.

We hadden besloten om niet direct naar de binnenstad van Kopenhagen te varen
maar naar een haven in de buurt van een voorstad van Kopenhagen. De naam van de
haven is Margretheholmhavn. Een grote (verenigings) haven met wel 500
ligplaatsen voornamelijk gebruikt door mensen uit Kopenhagen. Een plaatsje
zoeken viel niet mee. Alles leek vol en die plaatsen die leegwaren waren veel te
smal voor ons schip. Op een gegeven moment zaten we helemaal klem tussen 2
palen. Dit werd door wat mensen gezien en die wezen ons nog een plaatsje aan
waar we wel tussen konden. Het paste precies.

Inmiddels was het 18.30 uur dus de honger sloeg toe. Ze hebben hier een
restaurant/kantine waar je plate-service kunt krijgen. Je moet aan de bar
bestellen, je krijgt dan een nummerplaatje mee. Nu kun je ergens binnen of
buiten een tafel uitzoeken en het nummer hierop plaatsen. Na enige tijd komt de
ober en zet de bestelde schotels op je tafel.

Na het eten zelf afruimen en met je nummerplaatje gaan betalen. Een eenvoudig en
efficient system en daarom waarschijnlijk ook heel acceptabele prijzen.

Ook het liggeld is zeer eenvoudig van structuur. Alle boten betalen hetzelfde
bedrag. Iedereen betaalt hier 125 kronen. (ca. 18 euro)

Gisteren, dinsdag, eerst de boot eens goed gewassen en alles een grote
schoonmaakbeurt gegeven. Om 12.00 uur was alles piekfijn in orde, tijd om per
fiets naar Kopenhagen te gaan. Volgens de boekjes was het hiervandaan tussen de
3 en 5 km.

In elk geval stonden we na 6 km aan de rand van het centrum, we hebben, omdat we
geen plattegrond konden krijgen, iets omgefietst. Zo nu eerst een kijken in de
wijk Christianshavn omdat we daar eventueel met de boot wilden gaan liggen. Maar
goed dat we er niet heen gevaren zijn. De haven is bomvol en alleen geschikt
voor kleinere schepen. We zouden ons volkomen vast gevaren hebben in deze smalle
lange haven. De prijzen waren hier ook volgens de almanak het dubbele en
met veel minder voorzieningen. De wijk helemaal doorgefietst en nu ging het
richting centrum. Brede straten met veelal gescheiden fietspaden. Kopenhagen is
redelijk fietsvriendelijk. Alleen bij kruisingen moet je als je bv linksaf wilt
slaan via het zebrapad gaan, ze hebben geen aparte fietsopstelvakken.

Bij het Operagebouw begint de zeer lange winkelstraat. Ergens middenin de fietst
neergezet den al wandelend de straten en pleinen bekeken. Uitaard de
designwinkels bekeken. Weer terug naar de fiets en langs het centrum richting
Tivoli en het station gegaan. Op het station een krantje gekocht en gelezen dat
vanavond Nederland moet voetballen. Via een buurtsuper ging het nu weer richting
haven.

Aan boord gegeten en om 20.30 uur in de kantine gekeken naar het voetballen. We
zijn de enige Nederlandse gasten en merken dat de aanwezige Denen liever
de tegenstander zien winnen. Gelukkig voor ons wint Nederland.

Vandaag, woensdag gaan we weer op de fietst richting Kopenhagen. Ik ga eerst wat
foto’s in het fotoalbum plaatsen en dit verslag schrijven, Dora is met de was
bezig en om 13.00 uur is de planning om te vertrekken. Na terugkomst zal ik nog
wat foto’s plaatsen en het verslag verder schrijven.

Zo we zijn weer terug aan boord, het eten is inmiddels gedaan, nu even verder
schrijven.

eerst de foto’s toevoegen aan het fotoalbum en ik kan beginnen.

Goed 13.00 uur zaten we op de fiets. We hadden vandaag vanaf het begin van de
tocht een plattegrond bij ons en konden aan hand hiervan een veel kortere route
naar Kopenhagen vinden.
Als eerste door de wijk Christianshavn, waarbij we onderweg de vrijstaat
Christiania bezochten, een “dorp”, bevolkt door jongelui in een
flower power / hippie achtige uitstraling, Het is een gekraakt voormalig
havengebied met diverse gebouwen. Nu is het een plek voor de vrije vogels, een
zeer ludieke plaats waar schijnbaar alles geoorloofd is. Zo worden er openlijk
drugs verkocht en allerhand andere zaken zoals tweede handsgoederen, kleding
en cd’s enz. Ook veel eethuisjes met weet ik wat voor soort voedsel. Een
bont gezelschap.

Nu ging het eerst richting station, voor ons krantje en daana via
het VVV kantoor verder de stad ontdekken. Langs Tivoli, het circusgebouw,
theater en stadhuis en nog tal van bijzondere gebouwen kwamen we uiteindelijk
uit aan de noorkant van de stad bij het beroemde beeldje van de
zeemeermin. Wat schetst echter onze verbazing ? Het beeldje was weg. Op de plek
stond nu een groot TV scherm met daarop het beeldje. Navraag leerde dat het
beeldje tijdelijk was uitgeleend aan de wereldtentoonstelling in Sjanghai en via
een rechtstreekse verbinding was het beeldje via het tv scherm te zien.

Even in de buurt een terrasje gepikt en via de waterkant weer terug
richting onze ligplaats.

Een bijzonder geslaagde fietstocht. We hebben een goede indruk van Kopenhagen
gekregen, alle belangrijke zaken gezien en kunnen dus morgen weer naar een
andere plaats vertrekken.

Donderdag 8 juli Zweden !

Gisteren hebben we besloten om even over te steken naar
Zweden.

Vanuit Kopenhagen is het slechts een mijl of 16 varen naar Malmo in Zweden. Dus
zogezegd zo gedaan, Het was een lekker windje Zuid 4 maar zoals als altijd het
eerste stuk pal tegen de wind in en daarna aan de wind richting Zweden. Met ons
kotterzeil en later 1 rif in het grootzeil liep de boot perfect. Het is veel
rustiger aan de wind zeilen met een kotterzeil dan met de genua. Al spoedig
naderden we de nieuwe brug die Denemarken en Zweden sinds een paar jaar
met elkaar verbindt. Vanuit Denemarken ligt er eerst een tunnel , die via
het “Pepereiland” overgaat in een heel lange brug.

Wat de brug betreft is dit wel een bijzonder exemplaar. Bovenop is een 6 baans
autoweg en daaronder een dubbele spoorlijn. De doorvaarthoogte in het midden is
55 meter en dit loopt af tot 34 meter aan de uiteinden.

We kwamen aan in een vrij grote haven waar wel plaats is voor meer dan 500
boten.

Na de lunch snel de fietsen uitgepakt en op weg naar Malmo. Een heel mooie
en moderne stad, Er wordt weliswaar nog op veel plaatsen gebouwd en vernieuwd
maar het resultaat van het deel dat klaar is, mag er zijn. De stad, maar ook de
mensen zijn heel anders dan Kopenhagen en de Denen. Alles is verzorgd en schoon
en de mensen lijken veel vriendelijker en spreken goed Engels. Ook de mensen in
de haven beginnen snel een praatje.

Al met al heel leuk om even Zweden aan te doen. Morgen gaan we weer terug naar
Denemarken.

Karrebaeksminde, Maandag 12 juli 2010.

Vandaag weer tijd om het verslag bij te werken. Op dit moment
is er een hevig onweer met vooraf enorme wind. We liggen gelukkig veilig en goed
vast in deze haven.

Zo, waar zijn we allemaal geweest.

Vrijdagmorgen om 8 uur vertrokken uit Malmo richting Denemarken. We hebben
gepland om naar de plaats Roedvig te gaan, ongeveer 30 mijl naar het zuidwesten.

Een zeer rustige overtocht, weinig wind, de motor moest maar weer eens zijn
goede diensten bewijzen.. Je ziet de punt van het land goed liggen omdat hier
ook weer witte krijtrotsen zijn, genaamd Stevns Klint, Het bochtje om, oppassen
voor de visstokken die ver in zee staan en je bent in Roedvig. Een klein
vissersdorp met een jachthaven en vissershaven. De jachthaven lag al behoorlijk
vol en zo te zien was er geen plaats voor de wat grotere boten zoals die van
ons. Dan maar naar de naastgelegen vissershaven. Volgens de almanak mocht je
hier ook aanleggen als de jachthaven vol was als je maar niet aan de loswal ging
liggen. Een mooi plekje gevonden aan een lange steiger. Hier waren dezelfde
voorzieningen als in de jachthaven en ook hetzelfde liggeld. Er kwamen een
uurtje later wel 10 kleine visbootjes vanuit Koge, een haven circa 15 mijl
naar het noorden. Allemaal mannen die waarschijnlijk met hun clubje een
weekendje uitwaren. Ze hadden geen vis aan boord maar wel eten en drank en dit
werd gezellig op de kade genuttigd. De fietsen werden uitgepakt en wij even de
omgeving verkennen. Eerst de klif bezocht met daar bovenop een
oud kerkje met balkon waarop je zo naar beneden over de zee kon kijken.
Heel toepasselijk heette dit punt op zijn Deens: Hojerup. Toen verder naar het
stadje Store Heddinge. Store betekent groot en lille klein. Dit kom
je veel tegen hier in Denemarken. Op een terrasje wat gedronken en weer terug
naar R¯dvig. Rond de haven was er een drukke toeristische
sfeer. Ondertussen waren en ook nog een groot aantal jachten binnengekomen er
wij kregen langszij een een boot uit Kopenhagen.

De volgende ochtend, zaterdag tussen 8 en 9 weer vertrokken. We gingenn naar
Vordingborg. Deze plaats ligt voorbij de zuidpunt van het eiland Sjaelland. Om
hier te komen moet je door een geul met een gegarandeerde diepte van 2,10 mtr.
Dus met onze diepgang van 2.00 meter moet dit kunnen. De geul is betond met de
gebruikelijke groene en rode boeien. Soms alleen maar rode soms ook alleen maar
groene. afgewisseld met wat kardinale tonnen die dan weer de plaatsen van de
zeer ondiepe plekken aangeven. Soms is het geultje maar 5 meter breed. Verder
drijft er ontzettend veel zee wier en deze verstoort dan weer de dieptemeter. Al
met al geen prettige ervaring en we waren erg blij toe we de brug bij Kalvehave
passeerden. Vanaf hier is de geul tussen de eilanden dieper en ging het wat
makkelijker richting Vordingborg. Hoewel nog steeds veel zeewier en 2 mijl
voor de haven was er weer een ondiepe geul van 2 tot 3 meter diepte. De haven
zelf is ook maar 2,20 meter diep. Op een kopsteiger vonden we een plaatsje. Het
was hier heel warm en ik had geen puf om het plaatsje te gaan bezoeken, Dora is
wel gegaan en kwam later puffend en moe beladen met boodschappen terug. Er
lagen nog een paar Nederlandse schepen en over en weer wat met elkaar gesproken.
In de avond kwamen van die vervelende vliegjes of ander vliegend ongedierte. Je
kon niet buiten blijven zitten dus maar naar binnen gevlucht.

Zondagmorgen rustig ontbeten en om 10 uur vertrokken. Eerst weer 3 mijl omvaren
door ondiep water en dan onder de brug (de hoogte van de bruggen is hier overal
25 meter of hoger) richting Karrebaeksminde. Eindelijk weer wat wind en na een
fijn tochtje kwamen we aan in de haven. Het is een zeer toeristisch plaatsje met
strand , een marina, waar wij nu liggen en een aantal kleine havens voor de
plaatselijke mensen en veel vakantieappartemenenten en huisjes. Ontzettend veel
volk was er op de been, wat bleek: de jaarlijke visserijfeesten waren aan de
gang. Veel eet- en drankstands. Met name de drank gaat er hier heel goed
in. De prijs vindt men dan schijnbaar niet belangrijk: een tappilsje kost hier
omgerekend 4,5 euro !.

Vandaag, maandag de fiets weer gepakt en naar Naestved gegaan. Een stad 11 km
verder het land in. Het was ontzettend warm en eigenlijk geen fietsweer. Na 25
km gefietst te hebben waren we weer terug aan boord. Lekker gelezen en geluierd.
Buiten gegeten en net nadat we klaar waren werd het heel donker en begon het
hard te waaien. Snel alles opgeruimd, fietsen inpakken, de bimimi opruimen en
ramen dicht. Net op tijd alles klaar en een hevig onweer barstte los. Op dit
moment dat ik dit schrijf is het nog bezig.

Morgen zal het wel weer voorbij zijn en trekken we verder.

Agersoe, Dinsdag 13 juli,

Vanmorgen om 9.00 uur vertrokken uit de
haven, De zeilpakken gingen aan want het regende en er stond een matige wind.
Gelukkig was het niet koud, de regen voelde zelfs warm aan. Vandaag staat er een
tochtje van 18 mijl op het programma naar een klein eilandje tussen
Sjaelland en Funen, iets boven het grote en lange eiland Langeland.

Onderweg hiel de regen snel op en bij aankomst kwam zelfs de zon uit de
bewolking tevoorschijn. De havenmeester stond ons al op te wachten en we kregen
een plaatsje toegewezen aan de pier net voor de dijk van de vissershaven.

Het dorpje heeft slechts 180 vaste
inwoners, Maar nu in de zomer veel meer vanwege de druk bevolkte haven en een
grote camping. Ook komt er elk uur een veerboot en deze brengt telkens een
aantal bezoekers mee.

Wat me hier op viel dat ze waarschijnlijk voor de toeristen een man hadden die
aan borstenbinden deed. Misschien een extra attractie ?

Nader onderzoek leerde dat het hier om een
borstelmaker ging. De man maakte allerlei borstelwerk van nagelborsteltje tot
grote bezems. We hebben er maar geen gekocht, hij hanteerde zeer hoge prijzen.
Tja handwerk kost natuurlijk geld.

Ook is er 1 winkel, hier kun je bijna alles kopen maar de hoofdmoot was:
levensmiddelen, brood en groente.

Alle straatjes doorgewandeld, het kerkje bezocht, de plaatselijke scheepswerf
bewonderd, een opslagplaats van zeer oude troep, hout en ijzer. Het is van
oorsprong een visserijhaven maar de viskotters zijn weg en komen misschien in
het weekeinde terug, Hun vangst lossen ze in een andere grote
visserijhaven ergens op Sjaelland. Wel zijn er nog een heleboel kleine
visbootjes. De vissers zetten fuiken in het water en vissen op paling.
Onderstaande foto is een visser die net zijn fuiken binnenhaalt.

Al met al een leuk eilandje om een paar uur op te vertoeven,
de rest van de tijd kun je dan aan boord wat lezen en verder gaan met vakantie
vieren.

Woensdag, 14 juli Svendborg

Vanmorgen weer op tijd vanaf Agersoe vertrokken
voor een tocht van 30 mijl naar Svendborg. Svendborg ligt op het grote eiland
Funen. (Fyn = het deense woord).

De windvoorspelling was 4-5 uit het Zuid Oosten. Een prima windje dus voor
een snelle overtocht. Eerst zeilen we richting het noorden om boven om het
eiland Agerso om te varen. Na passage ging het dan boven het noordpuntje van het
eiland Langeland richting Funen. Het water hier heet de grote Belt.

De wind was inderdaad 4-5 beaufort maar ook vaak uitschieters naar 6. We
zeilden met 1 rif in het grootzeil en als voorzeil het kotterzeil. Met deze
combinatie zeil je vrij rustig en toch een behoorlijke snelheid. Ook omdat hier
nauwelijks golven staan zeilt het erg plezierig.

Na de noordpunt van Langeland gerond te hebben, zeilden we nog een paar
mijl verder in zuidelijke richting. Daar moesten we een klein geultje oversteken
en konden andere andere klant van de ondiepte richting Funen varen. ( het
water is hier vaak heel groot, terwijl je toch in geulen moet varen, omdat de
rest dan te ondiep is) Om Svenborg te bereiken rond je dan de zuidpunt van
het eilandje Thuro en ga je de Svendborg Sund in.

Aan het einde vaar je zo de handelshaven van Svendborg in waar ook de jachthaven
ligt.

Een plaatsje gevonden op een langszij-steiger als 2e schip naast een
allervriendelijkste Deens gezin. Later kwam er als derde schip nog een Duits
jacht naast ons liggen.

We hadden besloten om hier 2 dagen te blijven.

Op dag 2 eerst ’s morgens de boot aan kant gemaakt, Dora alles binnen en ik de
buitenkant, zelfs werd er hier en daar geboend om de meest vervuilde plekken weg
te werken. De fietsen uitgepakt en de omgeving werd verkend. Denemarken staat
dan wel bekend als fietsland maar ze kunnen van Nederland nog veel leren. Ze
hebben wel een enkele fietsroute maar dan loopt die van de ene stad naar de
andere stad dus geen rondje. Dit soort fietsroutes zijn dan ook vaak meer dan 40
km lang. Je kunt dus in je eigen fiertroute maar een gedeelte van dit
soort routes opnemen, Je moet uiteindelijk toch weer op je vertrekpunt uitkomen.
Wij zijn richting het noorden gaan fietsen en zijn maar, om niet steeds langs de
grote weg te fietsen, ergens links afgegaan en via een paar kleine dorpjes
kwamen we dan uiteindelijk op een fietsroute die ons weer naar Svendborg bracht.
Een mooie route maar wel erg veel steile hellingen, Dora moest eentje ervan
zelfs lopend omhoog gaan. In het kader van de tour de France heb ik ze maar
allemaal omhoog gefietst.

Weer terug op de boot even uitpuffen. De zon stond weer goed te bakken,

Dora had gisteren een praatje gemaakt met andere Nederlanders en deze hadden ons
uitgenodigd op de borrel. Om 18.00 uur daar heen gegaan. Een ouder echtpaar die
hun zeilboot hadden ingeruild voor een groot motorjacht. Hij was nog steeds een
verwoed zeilenthousiast en had diverse malen naar Portugal en de
Middellandse zee gezeild. Zijn vrouw bleek geboren te zijn op de Helbeek in
Venlo en was op haar 8e uit Venlo vertrokken. Het werden zeer geanimeerde 2
uurtjes.

Hierna aan de overkant van de haven bij een pizzeria gegeten. Terwijl we daar
zaten sprak ons een Deens echtpaar aan die aan een tafeltje verder zaten. We
hebben ruim een uur met hen gesproken over van alles en nog wat maar
voornamelijk over Nederland en Denemarken. We vertelden hen dat we Denemarken
relatief duur vonden. Wat blijkt: hier hebben ze maar 1 BTW tarief en dit is 25%
Daar tegenover staat dat ze geen ziektekosten verzekering hoeven te betalen,
geen studiekosten en de salarissen hier hoger liggen dan in Nederland. De
inkomstenbelasting kent echter wel een veel hoger percentage dan dat wij
in Nederland hebben nl 62%. Als je alles gaat doorrekent, zal uiteindelijk
het verschil in levensonderhoud ongeveer gelijk zijn.

ITussen de bedrijven door hadden we ook nog nieuwe buren gekregen in de haven.
Ook weer een Duits jacht. 2 echtparen met kinderen. Een van deze kinderen had
onderweg op het water de genuaschoot nabij de lier tussen zijn
handen gekregen. Hij was naar het ziekenhuis en toen wij van het eten
terugkwamen was hij inmiddels weer aan boord. Beide handen mooi ingezwachteld in
een rood verband, Gelukkig was hij weer opgewekt.

Faborg , vrijdag 16 Juli

Om 9.00 uur vertrokken uit
Svendborg. Vandaag gaat het 16 mijl verder naar het westen, naar Faborg. Wind
was er weer genoeg en uit de goede hoek. In een rak konden we naar Faborg. Om
12.00 uur waren we dan ook op onze bestemming. Een heel leuk stadje. Veel oude
vakwerkhuizen en mooie binnenhoven. Dit soort binnenhoven zie je veel in
Denemarken. Als je door een straat loopt zie je opeens een poort met daarachter
een steegje. Loop je dit steegje in dan zie je weer aan een binnenhof weer
enkele huizen staan. Heel mooi en verrassend .

Na terugkomst ontvingen we een telefoonje
uit Majorca, van Pieter en Maria.Leuk ze weer eens te horen. Wel kreeg ik van
Pieter commentaar dat ik de site al 3 dagen niet had bijgewerkt. Dus nu ben ik
dit snel aan het inhalen. (Pieter jouw laatste verslag is van 7-7 dus nu ook
maar snel bericht geven !)

Aan boord maar buiten gegeten en zo dadelijk beginnen we aan onze
avondwandeling.

Daarna de planning voor morgen maken en een potje scrabble.

Wat heeft een vakantiezeiler toch een druk leven, ben bijna aan vakantie toe.

S¯nderborg, Zondag 18 juli

Na 1 dagje Faborg zijn we weer verder
gegaan. Het vaarwater heet hier de kleine Belt. Overal zie je kleine eilandjes,
al dan niet bewoond. Tussen het eiland Ly¯ en Aer¯ steken we de kleine Belt over
richting de zuidpunt van het eiland Als. Na het ronden van de zuidpunt gaan we
langs het eiland Kegnaes, dit ligt voor de zuidkant van Als. Na passeren van dit
eiland zien in de verte al het vaarwater tussen Als en zuid-Jutland: de
Als sund. Aan het begin van deze stroom ligt onze bestemming, de grotere stad
S¯nderborg.

De stad ligt met het centrum aan de kade. Aan deze kade kunnen we afmeren.

Je ligt hier weliswaar niet in een jachthaven maar er is stroom en water en dat
is voor ons al lang voldoende. Dora gaat nog snel de stad verkennen, het is
zaterdag en de winkels sluiten hier al vaak om 15.00 uur. Ze heeft nog een
twintig minuten, net tijd genoeg om wat dagelijkse boodschappen te doen.

Omdat het zaterdag is en tevens, voor deze vakantie, ons laatste bezoek aan
Denemarken trakteren we ons op buiten de deur te gaan eten. Dit is nog niet zo
makkelijk, er zijn veel restaurants, maar de leukste zaken zijn allemaal
volgeboekt en de zaken waar wel nog plaats is genieten niet direct onze
voorkeur. Na 30 minuten wandelen vinden we toch nog een aardige zaak en genieten
hier van ons avondeten.

Zondagmorgen willen we wat uitslapen maar helaas worden we op tijd, toch pas na
negenen, gewekt door onze buurman die zo dadelijk wil vertrekken. We liggen
namelijk als derde schip in een rij van vier. Het vierde schip gaat eerst weg,
dan gaan wij even los, het tweede schip gaat weg en wij weer terug langs het
eerste schip. We liggen weer goed en wel vast en dan zegt de schipper van dit
jacht dat hij over 20 minuten ook wil vertrekken.

We wachten dit maar even af en pas na hun vertrek genieten we eindelijk vans ons
welverdiende zondagochtend-ontbijt.

Vandaag is een “rustdag”. Na het ontbijt de boot aan kant maken, ik wat
klungelen aan de instrumenten, de dieptemeter laat het af en toe afweten en aan
hand van de handleidingen gaan zoeken naar de oorzaak. Het kan alleen aan een
slecht contact van de kabelverbindingen liggen. Alle kabelstekkers losgemaakt en
zo mogelijk schoongemaakt en weer met de instrumenten verbonden. De dieptemeter
doet het nu in elk geval weer, maar of dit zo blijft moeten we maar tijdens het
varen afwachten.

Verder wat gelezen en tegen 15.00 uur een wandeling gemaakt en op zoek naar
koffie met gebak. Aan de kade komen we in elk geval een drijvende kiosk tegen.
Het wonderbaarlijke hiervan is dat hij gemaakt is op een zeilboot die
gewoon tegen de kade ligt. Een goed idee als we met onze boot nog eens wat
anders willen.

Hier toch maar geen koffie gehaald.
Na een goede wandeling langs het water en door het centrum van de stad
vinden we op de markt een leuk plekje. Ze hebben zelfs appeltaart en brownies.
De zondagmiddag is weer als vanouds.

Ook nog even een drijvende kunstgalerie bezocht, Deze was gelegen in een
redelijke nieuwe moderne woonboot .Wij meteen vragen hoe dat zat: Men had hier
het plan om een 6 tal woonboten te bouwen de eerste werd gebouwd maar niemand
had interesse en dus werd deze maar ingericht als drijvende kunstgalerie. Jammer
eigenlijk want het was een prachtig woonschip dat je zo zou willen hebben in
Nederland.

Terug naar de boot en genieten van een verder fraaie zondag.

Maandag 19-7-2010

Even een tussen-berichtje uit S¯nderborg. We willen zo iets
na 9.00 uur vertrekken maar dan zien we een hoop volk over de kade lopen en veel
bedrijvigheid bij de aanlegplaats voor de burcht. Wat blijkt nu, de Deense
Koningin wil ons persoonlijk komen uitzwaaien. Ze was toch met haar bootje in de
buurt.

Als je goed kijkt zie je op de foto op het
bovenste dek nabij de eerste mast en de schoorsteen een wit gekleed figuurtje
staan, dit is de Deense Koningin. Aansluitend aan ons vertrek zou zij naar haar
zomerverblijf in de buurt gaan. Zij heeft haar zomerverblijf in Garsten ongeveer
10 km vanaf hier. De Rolls-Royce wordt voorgereden de muziekkapel speelt nog een
deuntje en weg is ze.

Wat mij wel opviel dat er bijna geen bewaking te zien is. Op het water een
rubberbootje met 4 mariniers en op het land 1 politie auto en misschien 4
agenten.

Wij vertrekken ook, maar dan naar Flensburg, de noordelijkste stad van Duitsland
en gelegen aan de meer dan 20 km lange Flensburg fjord. Een prachtige zee inham
met aan weerszijden heel veel bossen afgewisseld met dorpjes en landerijen. In
het midden van deze fjord loopt de grens tussen Denemarken en Duitsland..

Flensburg Dinsdag 20-7-2010

Gisteren om zowat 14.00 uur zijn we hier aangekomen

We hadden gepland om in de haven te gaan liggen helemaal aan het einde van de
fjord. Hier waren echter geen plaatsen meer vrij, alleen aan de kopsteigers
tegen 2 of 3 schepen om af te meren. Daar hadden we geen zin in, dan maar naar
een kleine jachthaven 1 km terug. Hier waren nog een groot aantal vrije boxen.
De haven heet marine Werftkontor en is gesitueerd aan de wandelpromenade voor 4
toren-appartementgebouwen 2 restaurants en een prachtig uitzicht naar de
Altstadt van Flensburg. Als je de foto ziet weet je niet waar je bent, dit kan
overal ergens in Europa zijn, aan de Italiaanse meren, de Spaanse kust of gewoon
Flensburg in noord Duitsland, wie had dat verwacht..

Flensburg is een prachtige stad. We hebben er rond gefietst
en gewandeld. De Altstadt met al zijn historische gebouwen en straatjes is
prachtig. Verder leeft de stad, is schoon en verzorgd. Het weer werkte
natuurlijk ook mee. In elk geval hebben we tot 12 uur ’s nachts op ons achterdek
gezeten en genoten van de mooie zomeravond.

Vandaag een fietstocht gemaakt onder langs de fjord naar Gluckstadt en via het
binnenland weer terug naar Flensburg. Je komt talrijke jachthavens tegen en
overal goed verzorgde woningen, toch wel een groot contrast met Denemarken. Je
merkt dat Duitsland rijker is en meer geeft om zijn woonomgeving. Na terugkeer
eerst even op de boot gepauzeerd en daarna alle historische plaatsen van
Flensburg bezocht en bekeken. Aan de hand van een overzichtskaartje waarop al
deze plekken zijn aangetekend de plaatsen afgefietst. Dit gaat vrij eenvoudig
omdat het historische gedeelte een lange straat is met links en rechts wat
zijstraten en vooral veel binnenhoven of steegjes met woonhuizen.

Na deze tocht hadden we wel een etentje verdiend en tegenover onze ligplaats is
een visrestaurant en daar hebben we genoten van een gut bűrgerliche
vis maaltijd.

Afsluitend kan ik zeggen: Flensburg is zeer zeker de moeite waard en Duitsland
is een heel ander land dan Denemarken en persoonlijk vind ik Denemarken wat
ouderwetser en minder, laat ik het maar noemen, westers of Europees. De Denen
zijn meer op zichzelf. Deze stad is vroeger Deens geweest, hetgeen je nog kunt
horen in de spraak van de mensen, maar ook aan sommige oude opschriften. De
sfeer van de stad is echter totaal Duits.

Maasholm, woensdag 21-7-2010

Op tijd vertrokken uit Flensburg en via de prachtige fjord
gaan we nu defintief de kusten van Denemarken verlaten. De fjord is zowat 18
mijl lang en op het einde( of aan het begin) daarvan staat een vuurtoren,
de 22 meter hoge Kalkgrund Leuchtturm. Deze ronden we en daarna gaan we in
zuidoostelijke richting verder. Zowat 10 mijl verder kom je voor de
Schleimond. Dit is ook weer een fjord of misschien beter gezegd de monding van
de rivier de Schlei. ( Altijd gedacht dat de fjorden bij Noorwegen hoorden, maar
nu blijken ook Denemarken en Duitland hun fjorden te hebben.

Circa 2 mijl verderop in de fjord ligt een jachthaven en visserijhaven
tegen het dorpje Maasholm aan. Een grote jachthaven, er is wel plaats voor meer
dan 400 boten.

We vonden een prima plaats vlakbij de ingang van de haven. Iedereen die de haven
ingaat komt er voorbij en dan is er altijd veel te zien en soms ook te beleven
als je kunt toezien hoe andere schippers hun boot afmeren. De beste stuurlui
staan aan wal of in dit geval zitten op hun achterdek.

Maasholm is een heel klein dorpje wat bestaat uit de Hauptstrasse en een grote
kade.

Veel extra huizen staan achter de huizen aan de hoofdstraat min of meer op het
erf van die huizen. Er is een supermarkt met een zeer breed assortiment ook de
dagelijkse huishoudelijke spullen, een bakker en wat kunstnijverheidswinkels,
Aan de kade een snacktent viswinkel annex ijskraam. In elk geval genoeg om
je dagelijkse boodschappen te doen. Verder een camping met een grote
camperparkeerplaats en ook een aantal dorpshuizen die verhuurd worden als
zomerhuisjes. Al met al een levendig geheel.

In de avonduren begon het te waaien en vielen er wat druppels regen. Een echt
noodweer ging deze keer aan ons voorbij.

Kiel, donderdag, 22-07-2010

Afgelopen nacht heeft het wel nog flink geregend maar
vanochtend was weer alles droog. Na buiten in de rij te hebben
gestaan bij de bakker werd er ontbeten en gingen we ons klaar maken voor
vertrek. We gaan verder naar het zuiden, naar Kiel. Ook dit ligt weer aan
het einde van een fjord, die zo,n 10 mijlen het land in gaat. De fjord is aan
beide zijden voorzien van diverse jachthavens. We hebben een prachtig zeildagje
gehad. Het zag er naar uit dat de wind verkeerd stond, maar toen we uit de fjord
kwamen, bleek dat we mooi bezeild naar Kiel konden met een windje 4 en af en toe
in een dreigende bui, een 5. Al met al een mooie tocht.

Momenteel liggen we in een Olympische haven, (Duesternbrook)
die in 1936 is aangelegd voor de olympische spelen. Er ligt 5 mijl naar het
noorden nog een olympische haven, die in de zeventiger jaren is aangelegd . Onze
haven bestaat uit 4 havenkommen. Wij kozen voor de zgn, miljonairshaven.
Hier liggen veel enorme schepen in heel ruime boxen.
Wij zijn hier maar een kleintje, maar er is in elk geval veel manoeuvreerruimte.
Omdat het een oudere haven is ,zijn de boxen in de andere havenkommen vaak
heel smal, zodat we dan klem zouden zitten tussen de palen.

Uiteraard zijn we vanmiddag na aankomst op de fiets
gesprongen en hebben een tochtje naar de stad gemaakt. Een vrij nieuwe
stad. We hoorden van de havenmeester dat alles in de oorlog was
gebombardeerd en daardoor vond hij de stad niet mooi. Maar mij spreekt dit
wel aan. Een vrij grote stad, die we morgen verder gaan verkennen

Kiel vrijdag, 23-07-2010

Vandaag Kiel wat uitvoeriger verkend. We liggen zowat 3
km vanaf de toegang tot het Kielerkanaal en ook 3 km tot het einde van de fjord
, waar tevens het centrum van Kiel ligt. Bijna 4 km van deze weg langs het water
richting Kiel is ingericht als een boulevard voor wandelaars en fietsers. Heel
toepasselijk noemen ze deze weg de “Kiellinie” . Echt een prachtige strook
weg langs het water. Hier liggen aan de waterkant allerlei havens,
aanlegplaatsen en afmeermogelijkheden voor schepen en aan de andere kant
allerlei paviljoens afgewisseld met parken, clubgebouwen van
zeilverenigingen en watersport gerelateerde bedrijfjes. Een echte flaneer en
ontspanningspromenade.

Gisteren hadden we al richting centrum gefietst, vandaag eerst naar het kanaal,
richting het dorp of stadsdeel, Holtenau. Je kunt hier vanaf een bezoekersplaats
kijken naar de grote zeesluizen. Een zeer toeristische en daarom
drukbezochte plek. Van hieruit gingen we al kronkelend door de vele wijken van
Kiel weer richting het station in Kiel, dat gelegen is aan het eindpunt
van de fjord. Hier liggen ook de grote cruiseschepen en ferries, die naar
alle landen rond de Oostzee varen. Het centrum uitvoerig bekeken en
vastgesteld dat ze de stad aardig hebben opgebouwd na de verwoesting in de
oorlog. Le Havre in Frankrijk, waar we vorig jaar geweest zijn, kan hier een
voorbeeld aan nemen.

Ondertussen begon het te regenen en werd het tijd om weer naar de boot te gaan.

Rendsburg, zaterdag 24-7-2010

Kiel hebben we vanmorgen om 8 uur verlaten. We moeten heel
wat mijlen motoren om in Rendsburg te komen. Vanaf onze ligplaats gaat het eerst
een paar mijlen, o.a.langs een marinebasis naar de ingang van het
NordOstseeKanal ofwel NOK in Holtenau. Een van de oude zeesluizen stond open en
we konden zo invaren. Na het afmeren moet je eerst op het sluiseiland gaan
betalen voor de doorvaartkosten Euro 35,00.

Na 35 km van het 100 km lange kanaal kom je in Rendsburg. Hier zouden we 1
nachtje blijven. In de jachthaven getankt, dieselprijs Euro 1,38 per liter
! terwijl de prijs bij een tankstation langs de weg 1,25 euro is. De prijzen bij
de jachthavens verschillen nog al veel we zagen ergens zelf Euro 1,50 per liter.

Het waaide nu behoorlijk en dit geeft dan wat extra aandacht bij het aanleggen
maar door onze, onderhand opgebouwde ervaring, lukte dit prima. Bij veel andere
schippers zagen we dat ze wat problemen hadden. Of is dit dat de beste stuurlui
aan de wal staan ?

Bruensbuettel, zondag 25-7-2010.

Om dat het zondag is eerst maar eens broodjes gaan halen, de
bakkers in veel duitse plaatsen zijn op zondagmorgen altijd open. Hier in
Rendsburg dus ook en wel vanaf 07.00 uur. Ik was er om 7.45 uur en het was er
zelfs behoorlijk druk. Na terugkomst van de bakker direct gaan varen, we moeten
vandaag 65 km kanaal varen of wel motorbootje spelen.

Rustig tijdens het varen het zondagse ontbijt genuttigd,

Veel zeeschepen gezien en je ziet wel dat er ook nog veerponten tussendoor
varen.

In Bruensbuttel liggen we afgemeerd in een havenkom vlak bij
de grote zeesluizen. Je kunt de schepen bijna met de hand aanraken als ze in of
uitvaren.

Bruensbuettel is een aardig, klein stadje. Veel
toeristen en/of dagjesmensen en daarom ook veel eetgelegenheden en terrassen.

We liggen hier wel goedkoop: het tarief is hier Euro 9,00 per nacht. Daar kun je
wel een paar dagen voor blijven liggen, Doen we toch maar niet, je krijgt er
gratis de hele nacht het geluid van de zeeschepen te horen en soms wat extra
deining. We hadden al uitgerekend dat we morgenvroeg om 7.00 uur moeten
vertrekken om het juiste tij en stroming mee te krijgen richting Cuxhaven.

Cuxhaven, dinsdag 27-07-2010

Maandagmorgen weer eens een vroeg op. We waren zeker niet de
vroegste want er waren zeker al een 10 tal schepen weg. Onze 2 buren hadden de
dag ervoor al aangekondigd dat ze rond 6 uur zouden vertrekken.

De oude sluizen, waar de pleziervaart wordt geschut ligt ca 200 meter van de
haven verwijderd. Er kwam toevallig een kleiner zeeschip uit en wij konden dus
direct daarna invaren. De sluismeester wachtte nog ca. 15 minuten in de hoop dat
er nog andere schepen kwamen, maar helaas voor hem geen klanten. We werden dus
alleen geschut in deze toch wel grote sluis.

Na de sluis ging het in volle vaart naar Cuxhaven. We hadden stroom mee en dat
scheelt een heleboel. Soms wel 4,2 knopen., We hebben dit meteen op onderstaande
foto vastgelegd.

We waren dan ook snel in Cuxhaven om ongeveer 9.30 uur,

We hebben nu bijna 2 dagen hier rond kunnen kijken. Cuxhaven is een oude
handelshaven maar nu veel meer een toeristische stad en het heeft zelfs de titel
Kurort wat voor Duitsers een belangrijk begrip is en daardoor nog meer gasten
aantrekt.

De rondvaartboten doen goede zaken alsook de vele maritieme winkels rond
de vele havenbekkens. Der stad is verdeeld in 2 centra. Het loodsenviertel in de
nabijheid van de havens met een klein winkelaanbod. Verderop dan het eigenlijke
centrum met station en grotere supermarkten en winkels.

Vandaag een fietstocht gemaakt. Eerst richting het noodwesten. Je komt langs de
buitenwijken van Cuxhaven, waar het strandleven langs de Elbe zich afspeelt:
Veel hotels, appartementen, en particulier huisverhuur.Je fietst langs een
parkachtig strand, met hierop de bekende Duitse Noordzee
strandkorven. Een soort 2 zits bankje, overdekt met een zonnekap, onder de
zitting kastjes en nog allerhande opbergmogelijkheden en ook steuntjes voor
benen en armen. Het is echt een knus klein cabinehuisje. Je ziet er echt
honderden.

Verder naar het zuiden hebben ze duinen met zandstranden. Het lijkt precies
hetzelfde als onze Noordzeestranden. Op het strand wat beach-tenten zoals men ze
tegenwoordig noemt en achter de duinen een straat met de restaurants, lunchrooms
en winkeltjes. En veel toeristen. Het lijkt wel of Duitsland massaal voor
vakantie in eigen land heeft gekozen.

Via mooie weggetjes en kleine dorpjes rijden we met een grote boog weer naar
Cuxhaven. Na 26 km zijn we weer terug op de boot. Cuxhaven heeft veel meer
te bieden dan ik me had voorgesteld. Met dit mooie zomerweer is het een
aantrekkelijke badplaats.

Morgen gaat het weer verder richting de Duitse Waddeneilanden.

Norderney, woensdag 28-07-2010.

Zo, deze lange dag zit er bijna op.
Vanmorgen om 5 uur liep de wekker af. Het meest gunstigste tijdstip om van
Cuxhaven te vertrekken richting het westen is 2 uur na hoogwater en vandaag is
HW om 3.28 uur dus om half zes in de ochtend vertrekken. Met ons nog een
tiental schepen. Het was nog vrij donker en helaas begon het kort na vertrek ook
nog te regenen. De wind was uit het zuidwesten maar zou spoedig draaien naar het
NW . We hebben de zeilpakken en de reddingsvesten aangetrokken. Iets dat we
weinig nodig hebben gehad in de afgelopen 2 maanden.

Na 15 mijl draaide de wind inderdaad en werd steeds krachtiger. Maar goed dat
hij nu pas naar het NW draaide want als je vanaf Cuxhaven met NW wind
vertrekt moet je pal tegen de wind in en ontstaan hier fikse golven. Cuxhaven is
berucht om zijn harde NW wind. Veel vakantiegangers moeten hier soms wel
een week wachten om een andere, gunstige wind te krijgen.

De wind werd steeds sterker als basis 4, maar veelal 5. De golven werden
ook steeds hoger en als je dan aan de wind moet varen, is dit alleen maar
hakken. Als dit een paar uur duurt valt het nog wel mee, maar in ons geval
moesten we 65 mijl varen dus er zijn leukere dingen om te doen.

Rond 15.30 uur kwamen we aan op het eiland Norderney. Een overvolle haven.
Overal zie je boten liggen. Wij liggen inmiddels ook als 5e schip tegen een
loswal. Onze buurman, een zweed, begroette ons met te zeggen: morgenvroeg moet
ik om 5 uur weg richting Cuxhaven. Ok, daar weten we alles van dus
maak me maar tegen die tijd wakker. De volgende buurman zei daarop dat hij om
7.00 uur wil vertrekken richting Borkum.

Dit zette ons aan het denken. We wilden 2 dagen blijven liggen, maar als we toch
vroeg op moeten kunnen we net zo goed ook om 7.00 uur vertrekken. De
weersvoorspelling er op nagekeken en deze was redelijk gunstig: s’Morgens
NW 3 en vanaf 12 uur 4 tot 5 met regen. Borkum is ongeveer 35 mijl, dus
moeten we rond 12 uur daar kunnen zijn.

Snel hebben we de buurt rond de haven verkend om toch enigszins een indruk te
krijgen van Norderney. Lijkt natuurlijk erg veel op de andere Duitse badplaatsen
en we kunnen dus met een tevreden gevoel morgen verder reizen

.

In een zo volle haven is het wel heel moeilijk om je fietsen
van boord te krijgen. Hopelijk hebben we op Borkum meer geluk.

Borkum, vrijdag 30 -07-2010

We zijn gisteren in Borkum aangekomen. ’s Morgens om 5 uur
wilde een van de buren richting Cuxhaven vertrekken i.v.m. de stroming.
Wij stonden dus toen onze boot los en weer vast te maken. Gauw maar weer
het bed in, want om 7 uur wilde de volgende vertrekken, voor wie we ook weer
even los zouden moeten. Omdat we ook naar Borkum wilden, zijn we ook om 7
uur vertrokken met een aan-de-windse koers en een voorspelde windkracht 3/4. Al
gauw bleek dat er een stevigere wind stond. We hebben een gereefd grootzeil
gezet en het kotterzeil en op die manier konden we bezeild naar de aanloop voor
de Eems. Vanaf daar konden we ruimer varen en later nog een mijl of 8
schommelend voor de wind. dat vind ik ( Dora) geen pretje. Ik was trouwens ook
wat katterig een groot deel van de dag omdat ik al hakkend tegen de wind in naar
binnen was gegaan om een ontbijtje te maken. De hele vakantie geen last gehad,
maar ik ben de rest van de tocht maar buiten gebleven. Dan zakt dat gevoel
weer snel en valt de ellende wel mee. Na 35 mijl konden we rond half 2 een
plekje uitzoeken in deze bijzondere haven

Deze haven is het tegenovergestelde van Norderney. Een
voormalig militaire haven, kaal, groot, weinig ligplaatsen, weinig gasten en
weinig voorzieningen. Omdat we alleen 2 steigers zagen voor kleinere boten,
hebben we afgemeerd aan een steiger die zo degelijk is dat het wel een kade
lijkt. Er lagen veel van dit soort kade-steigers, maar overal stond een bord met
verboden af te meren. Daar lag hier en daar wel een schip en wij hebben
dus ook maar ergens aangelegd. We mochten , na een kleine verschuiving, blijven
liggen. Overal her en der kwamen boten aanschuiven, maar het is , in
tegenstelling tot Norderney, bijna leeg.

Wat heel uniek is op dit eiland: de Borkumer Kleinbahn !

Er loopt een dubbelspoor van de ferryhaven, vlakbij onze haven, naar Borkum
stad. Schijnbaar een zeer rendabele lijn want de twee treinen rijden frequent op
en neer, maar wat wil je met meer dan 1 miljoen bezoekers per jaar.

De fietstocht gisteren en vandaag over het eiland is een
verrassing! Een prachtig groen eiland, vergelijkbaar met Vlieland. Een
havengedeelte, een stad 6 km. verderop en de rest van het eiland is
natuurgebied, met dijken, duinen, heide en bosgebied en om het eiland heen
enorme droogvallende vlaktes,

Er wonen rond de 6000 mensen op het hele eiland, maar er zijn
ongeveer 20.000 toeristenbedden, die in de zomermaanden bezet zijn
natuurlijk, naast de campingmogelijkheden. In de stad Borkum was het een
gezellige drukte. Op het strand de gezellige tweepersoonsstrandstoelen., veel
badgasten en surfers in het grote en ondiepe water Het weer was gisteren
prachtig en toen we rond 5 uur op de boulevard rondfietsten, werd daar gezellige
lichtklassieke muziek gemaakt door een ensemble dat in de muziekkiosk zat.
Overal zaten en stonden mensen te luisteren.

Later zagen we elders een fanfareorkest op straat staan
spelen, wat een leuke sfeer gaf. Vandaag hebben we een fietstocht
gemaakt over het natuurgedeelte van het eiland. Het waaide wat meer, dus
afhankelijk van de fietsrichting, ging het of langzaam, dan wel supersnel. Het
is echt heel mooi hier, met overal goede fietspaden en wandelwegen. Het eiland
is een bezoek waard!

Groningen, zondag 1-8-2010

We zijn weer in Nederland. Zaterdagmorgen, Na een nacht met
veel wind en daardoor veel golfslag in de open haven van Borkum, vertrekken we
tegen 10 uur vanuit de haven. Laagwater was het zo rond 9 .00 uur en na 1 uur
zou het weer gaan meestromen richting Delfzijl. maar eerst moesten we nog 3 mijl
noordwaarts om het eiland heen varen om in de geul naar Delfzijl te komen.
Hier stond wel veel tegenstroom: op sommige momenten wel 3 knopen. Direct nadat
we in de vaargeul zaten kregen we deze stroom dan ook mee en dat compenseerde
snel het verlies van de tegenstroom. De wind was niet minder geworden, zelfs
meer. Bijna steeds 5 en soms zelfs windkracht 6. Omdat het vaarwater t.o.v. van
de open zee veel kleiner is en de wind uit het westen kwam is de golfslag
aanzienlijk minder. De 17 mijl naar de havengeul van Delfzijl verliep dan ook
zeer snel. In Delfzijl even wachten bij de sluis en daarna het Eemskanaal in
richting de stad Groningen. Af en toe was er een regenbui en dan is het hier
boven, zeker de omgeving van Delfzijl een trieste vertoning. Schijnt de zon
wordt het direct veel vriendelijker. Naarmate we dichterbij Groningen kwamen
kwam er steeds droger weer en veel minder wind,

Net voor 16.00 uur gingen we nog door de laatste brugopening van deze middag en
vonden direct na de brug een ligplaats in de Oosterhaven.

Eerst boodschappen doen en weer Nederlandse producten inslaan. Je mist
toch af en toe onderweg de typische Nederlandse levensmiddelen. En
uiteraard weer eens een Nederlands krantje.

Vandaag, zondag worden de fietsen weer van stal gehaald.
Om 11.30 gaan we van start. Eerst op ons gemakje de binnenstad van Groningen
verkend. Een groot en gevarieerd centrum, o.a. de Grote Markt, A Kerkhof en de
Herestraat bekeken, die kennen we tenslotte van het monopolyspel.

Maar er zijn uiteraard veel meer mooie straten, pleinen, groen en
grachten.

We zien bordjes van het Paterswoldsemeer route. Laten we die maar volgen, dit
moet een mooie omgeving zijn. Na een echt mooie route door paadjes en laantjes
die slingeren door de buitenwijken van Groningen komen we bij het
Paterswoldsemeer. We blijven de bordjes volgen en komen zo aan de zuidkant van
het meer uit. We hebben inmiddels 19 km gefietst en tijd voor Koffie met gebak.
Dit genieten we op een terrasje aan het water aan de zuidelijkste punt van het
meer.

We volgen daarna weer de bordjes in de veronderstelling dat we langzaam weer
naar Groningen gaan. Echter na een paar km buigt de route de andere kant
op, We blijven de bordjes maar volgen. Een prachtige fietsroute door bijna
steeds beboste gebieden. Zo mooi hebben we het de hele vakantie nog niet
gehad. Ondertussen tellen de kilometers maar door. Pas bij het Zuidlaardermeer
komen we in open gebied. Even later staat de teller al op 42 km. en de route
gaat maar steeds door. We zien nu bordjes met de vermelding Groningen 8 km en we
besluiten de route af te breken en de richtingbordjes Groningen te volgen. Via
Haren komen we dan weer in Groningen zuid. en vinden snel onze ligplaats.
km stand 53,4 !!.

Voor de rest van de dag uitrusten en genieten van de zondagnamiddag.

Leeuwarden 3-8-2010

Op dit moment liggen we in een gracht in Leeuwaren. Eerst
even vertellen wat we na zondag allemaal gedaan hebben.

Maandagmorgen snel even brood en een krantje gehaald en ervoor gezorgd dat we
direct na 9.00 uur konden vertrekken. Om 9.00 uur begint de eerste brug te
draaien en dan moet je zorgen dat je met de meute meegaat, anders verlies je
veel tijd.

De route door de stad duurt volgens de almanak 1,5 uur met een maximum van 2
uur.

Bij ons duurde het inderdaad 2 uur voordat we echt buiten Groningen waren en
aankwamen bij de sluis voor het van Harinxmakanaal. Hier lagen heel veel schepen
te wachten. Wat bleek er was een storing en de sluis werkte niet meer. Er werd
aan gewerkt en inderdaad na een half uur ging de sluis weer open. Wij konden mee
met de 2e schutting .

Na de sluis ging het richting Dokkum. Je mag in deze vaart maar 6 km per uur
varen en alles vaart hier in een colonne dus je kunt ook niet stiekem harder.

Na een aantal km, bij een brug meerde de 2 langzame schepen af en konden wij als
3e schip onze eigen gang cq snelheid gaan.

Na Zoutkamp wordt de vaart breder en mag je ook sneller varen. Via het
Lauwersmeer gaat het daarna weer zuidwaarts richting Dokkum.

Je vaart hier door smalle en bochtige slootjes, mooi om te zien en weer eens een
heel andere belevenis. Tegen 19.00 uur kwamen we in Dokkum aan. Snel nog even
boodschappen doen en een korte bezichtiging van het mooie stadje.

Vandaag 3-8 ging het verder van Dokkum richting onze volgende stop
Leeuwarden.

Een prachtige tocht over de Dokkumer Ee. Oude boerderijtjes worden
afgewisseld door kapitale nieuwbouw villas. Het mooiste stukje is door
Bartlehiem. Dit dorp is bekend van de Elfstedentocht, maar nu ook bij mij als
een van de mooiste stukjes Friesland.

Bij de eerste brug van Leeuwarden moet je euro 4,50 bruggeld betalen voor de
hele doorvaart door Leeuwarden . Vroeger moest je bij elke brug betalen en
dit zorgde alleen maar voor vertraging en andere ongemakken. Dit systeem is veel
efficiÎnter.

Net voor de 2e brug zagen we het motorjacht de Festina Lente van Paul en Betty
uit Venlo liggen. Wij maakte snel de afspraak dat we na passeren van de
brug aan de wal gingen liggen, zij zouden dan later volgen

Jullie begrijpen het wel, dit werd een gezellig samenzijn. Eerst werden de
wederzijdse schepen uitvoerig bekeken en daarna onder genot van een drankje en
hapje de reisverhalen van ons beide uitgewisseld.

Vooraf hadden we nog snel wat boodschappen gedaan en een korte verkenning van
Leeuwarden gemaakt.

De borrel liep uiteraard uit en zo kwam het dat we pas om 20.00 uur werd
gegeten.

In de middag had Dora een sms gezonden aan Winferd die in Leeuwarden woont, maar
er kwam geen bericht terug. Nu na het eten maar even proberen zijn huis telefoon
nummer te bellen. Gelukkig was hij thuis, Dora had een oud 06 nr gebruikt.

Winferd zou direct op de fiets stappen en er over 20 minuten zijn

Het was een bijzonder genoegen hem na 1,5, jaar weer te zien. Het was heel
fijn te horen hoe het hem de afgelopen tijd is vergaan.

Omdat hij ook Paul en Betty kende hebben we ze later op de avond ook
uitgenodigd. Het werd een heel plezierige avond, die maar ondanks of dankzij de
steeds maar allerlaatste wijntjes steeds later werd.

Winferd bedankt voor je komst en we hopen snel je weer te zien en te horen met
nog meer positieve verhalen.

Sassenheim maandag 9-8-2010.

We liggen voor de spoorbrug te wachten dus weer even tijd om
wat te schrijven over de afgelopen dagen.

Wij zijn nog 1 dag in Leeuwarden gebleven. Het was een zeer regenachtige dag met
vooral ‘ smorgens heftige buien. Pas tegen twee uur werd het wat droger. Dora
kon nu rustig wat gaan winkelen en ik bleef aan boord wat klusjes doen.

Zoals altijd kan ze wel wat voor het gading vinden, een paar schoenen en wat
kleding uit de uitverkoop.

De volgende dag ging het richting Sneek. Eerst een aantal bruggen door om uit de
stad te komen. Vooral de laatste brug was een bijzonder exemplaar.De hefpijler
staat aan een kan van de brug en trekt de brugdek helemaal scheef en dwars
omhoog. Thuis moet ik een in alle rust de constructie aan hand van de foto’s
eens goed bestuderen.

Dan gaat de vaarweg verder via het van Harinxma kanaal waarbij je kunt
kiezen of je richting Harlingen of Sneek/Groningen wilt gaan.

Een paar kilometer verder krijg je de afslag naar Sneek. Dit is een nieuwe
route voor staande mast schepen en komt bij Grouw uit op het Prinses
Margrietkanaal. Het gaat nu verder dwars door het Sneekermeer en op het eind van
het meer komt dan de afslag, de Haukesloot naar Sneek. Hier gaan we in en merken
al dat er behoorlijk wat scheepvaart dezelfde richting gaat. Ook de ligplaatsen
aan de zijkanten worden steeds voller. Bijna overal liggen de boten al 2 dik aan
de wal. We zien nog net een zeilboot liggen met tegen zijn zijkant een
bijbootje. De boot wordt bevolkt door een aantal jongens. Op mijn vraag of ze
het bijbootje willen wegdoen zodat wij langszij kunnen gaan liggen geven ze
eerst een ontwijkend antwoord. Na wat aandringen van mijn kant en ook dat men
als watersporter verplicht is iemand langszij te nemen, wordt het bootje
weggehaald. Wat blijkt nu: morgen begint de Sneekweek en iedereen wil een
plaatsje aan deze vaart hebben ivm met de vlootschouw en ook natuurlijk om
een goede stek te hebben om te feesten.

De jongens mochten de boot lenen van een van hun vaders en er zou vanavond nog
een boot komen van vrienden en zij wilden op deze manier een plekje voor
hen reserveren.

We zeiden dat we morgenvroeg weer verder gingen zodat alsnog hun vrienden tegen
hen aan konden komen.

Sneek was inderdaad al volop in feeststemming. De kermis was al opgebouwd en
overal de straten versierd, terrassen uitgebreid en de vele toeristen
werden nu al vermaakt met o.a. straattheater. Een drukte van jewelste in elk
geval.

De volgende morgen maar weer snel vertrokken. De buurjongens belden snel hun
vrienden, die ergens in de buurt toch nog een plekje gevonden hadden, en zo was
iedereen weer tevreden.

Wij voeren verder over het Prinses Margrietkanaal richting Lemmer. Bij de sluis
moesten we nog wel een klein uurtje wachten, maar daarna kwamen we weer eens op
groter water, het IJsselmeer, en konden de zeilen weer omhoog.

We gaan naar Urk. We hebben hier afgesproken met Rob en Margriet van de 4
Seasons

Tegen vier uur kwamen we in Urk aan. Rob en Margriet waren ook net binnen vanuit
Medemblik. Direct na het afmeren zijn we gezellig aan de borrel gegaan. De
dames gingen tussendoor nog snel wat inkopen doen en daarna werd gezamenlijk aan
boord gegeten. Het was een heel mooie namiddag en avond we konden gewoon buiten
blijven zitten.

De volgende morgen gingen we eerst wat boodschappen doen voor het weekend.
Tegen elven gingen we uit Urk weg :Rob en Margriet naar Workum, wij naar
Lelystad.

In Lelystad zouden Niels en Simone, onze dochter met vriend op bezoek komen. Zij
waren op doorreis van Niels ouders naar Utrecht.

Het weer was in tegenstelling tot gisteren helaas niet zo best. Veel nattigheid
en dit noodzaakte ons tot binnen blijven. Dit kan uiteraard de pret niet
drukken. Om 22.00 uur vetrokken onze gasten naar Utrecht.

Zondagmorgen na het ontbijt het dek eens goed geschrobd,. Vanaf Duitsland hadden
we het niet meer kunnen poetsen. Het moest redelijk snel gebeuren omdat de lucht
steeds donkerder werd en de buien niet lang op zich zouden laten wachten. De
planning was om rond 11 uur te vertrekken, richting Amsterdam. Om zowat 10.00
uur begon het flink te regenen en we hoopten maar dat na de sluis in
Lelystad de weersverwachtingen uit zouden komen en de buien naar het oosten
zouden wegtrekken.

In de sluis werd het inderdaad droog maar dit zou slechts van korte duur
zijn.

Op het Markermeer gelijk de zeilen omhoog. Het was in elk geval een prachtige
wind uit het westen tot noordwesten in elk geval een bezeilde, zij het een bijna
aandewindse koers tot aan het IJ

Soms zeer heftige regenbuien met daarom heen veel wind. Hoe dichter we bij
Amsterdam kwamen hoe minder regen. De wind bleef wel doorzetten. Omdat we zo
snel gingen besloten we onderweg niet naar Amsterdam te gaan maar over het
Noordzeekanaal richting Haarlem. We zouden dan op tijd zijn bij de brug in het
zijkanaal C. Over deze brug gaat de A9 en die zou nog tussen 20.00 en 20.15 uur
open gaan.

We waren er op tijd en na passage van de brug en de sluis bij Spaarndam meerden
we af in de ietwat oude en vervallen haven van Spaarndam.

Vandaag, maandag gaan we weer verder zuidwaarts. Eerst door Haarlem, daarna
langs het gemaal Cruquius, het oudste nog werkende gemaal van de Haarlemmermeer
polder.

We varen met een tiental schepen in konvooi richting Gouda. Dit geeft toch wat
oponthoud bij de bruggen, ze wachten steeds totdat het hele konvooi bij de brug
is en gaan dan pas de brug openen. We vreesden dat we door deze methode de
spoorbrug in Sassenheim niet meer op tijd zouden halen. De brug gaat maar een
paar keer per dag open. Die van 13.28 uur haalden we dus niet meer. De volgende
gaat pas om 18.28 uur en dus heb ik nu tijd om weer wat te schrijven.

Alblasserdam, woensdag 11-8-2010

We liggen weer stil, dus weer tijd om te schrijven. verderop
vertel ik wel waarom we hier liggen.

De brug over de A44 en de spoorbrug in Sassenheim gingen stipt om 18.28 uur,
direct na het passeren van een trein, open.

De schepen vanaf de noordkant, wij dus, mochten als eerste door. Aan de andere
kant van de brug lagen wel 15 zeilboten te wachten maar tot onze verbazing werd
de brug weer gesloten nadat wij gepasseerd waren. Deze boten moesten nog een
half uur wachten. Schijnbaar kan de brug maar korte tijd open omdat er vaak
treinen komen. Wij waren erdoor dus nu snel verder in de hoop voor 21.15 uur de
bruggen in Gouda nog te kunnen halen. Iets sneller varen dan toegestaan om te
voorkomen dat bij volgende bruggen gewacht wordt op de achterblijvers. Dit lukte
goed. Na een half uur zagen we de achtervolgers al niet meer en voeren we alleen
richting de Braasem. Het kan ook zijn dat de achterblijvers onderweg hebben
afgemeerd om daar de nacht door te brengen. Overal gingen de bruggen voor ons
snel open. Een brugwachter riep ons zelf vanuit zijn brugwachtershuisje toe:
zulk een snelle opening hebben jullie nog nooit gehad. Hij had de brug al
opengezet lang voordat we aankwamen. Waarschijnlijk was hij blij op dit late uur
wat te doen te hebben.

Ook de tocht door Alphen aan de Rijn verliep zeer snel. prachtig om te zien dat
het water dwars door het stadscentrum loopt. Zelfs vrachtschepen gaan hier door
heen. Een vrachtschip kwam ons tegemoet en je merkt dan dat het precies allemaal
past.

We stelden wel vast dat we de bruggen in Gouda niet zouden halen. We zouden pas
tegen 22.00 uur daar aankomen.

Geen nood , er is daar een goede wachtsteiger en we kunnen dan op ons gemak de
volgende morgen de brug van 10.13 uur nemen en daarna naar de jachthaven varen
om 1 dagje te blijven liggen.

Onder weg werd er gekookt en in 2 partijen gegeten, er moet tenslotte iemand aan
het roer staan. Het werd langzaam donker, de boordlichten gingen aan en precies
om 22.00 uur meerden we af aan de wachtsteiger. Er was slechts 1 ander
schip.

De volgende morgen wat uitgeslapen en gezorgd dat we ruim voor 10.13 uur klaar
waren om door de bruggen te gaan. Ondertussen waren er wel 10-15 boten bij
gekomen.

Ook hier weer precies op tijd, na het passeren van een aantal treinen, gingen de
bruggen omhoog. Je hebt hier 3 spoorbruggen, 2 hefbruggen en 1 draaibrug. Hier
mogen en moeten zelfs de schepen in 2 richtingen de bruggen passeren. Het aanbod
aan weerszijden is meestal groot en de bruggen staan maar ca. 5 minuten open.

Na 200 meter aan bakboord is het kanaal dat naar de jachthaven leidt. Jachthaven
is wellicht een te groot woord. Eerst moet je door een industriehaven waar aan
weerszijden vrachtschepen liggen te lossen en dan komt de jachthaven. Een lange
steiger met woonboten en bijna vergane vaartuigen. Dan het begin van de
jachthaven met een 6 tal plaatsen voor jachten tot 2 meter diepgang (wij
dus) dan weer een woonschip annex clubgebouw en daarna helemaal aan het einde
een kom waar circa 20 schepen kunnen liggen met een maximale diepgang van 160
cm.

We liggen hier prima, met stroom en water, wat willen we nog meer.

De fietsen worden uitgepakt en om 11.00 uur zitten we al op de fiets richting
Streefkerk. In dit dorp heeft Dora 23 jaar geleden gewoond en het is een
leuk om hier weer eens rond te kijken. Een mooie fietstocht door de polders
richting Bergambacht. Hier het veer over de Lek genomen en daarna 4 km
verder naar Streefkerk. Dora zag nog een aantal mensen van vroeger terug. Op een
adres ( bij Sally) zijn we even op bezoek gegaan en daarna weer terug naar
Gouda.

In Gouda nog wat rondgefietst en boodschappen gedaan. Het was de hele dag droog
geweest maar net toen we de boodschappen gedaan hadden, begon het hevig te
regenen. We waren dus kletsnat toen we weer op de boot terugwaren. Totale
fietsafstand vandaag: 46 km.

Over fietsen gesproken. Een takelwagen noem ik altijd een Takelfiets. Hier zie
je dus een “Water takelfiets”

Planning vandaag: Vertrek 8.00 uur en naar de Volkerak sluizen te varen.

Werkelijkheid: Vertrek was om 8.30 uur. Ik was tegen mijn gewoonte in na 7-00
uur weer in slaap gevallen. Ook zaten we goed vast in de bodem; je hebt
hier 10-20 cm verschil in de waterstand: eb en vloed en ook spuien is hier
de oorzaak van. De sluis bij Gouda ging vrij snel en nu de Hollandse IJssel af
richting de Algerabrug. Deze gaat 20 minuten na elk uur.

Helaas net te laat om de opening van 10.20 te halen. Dat uurtje verschil halen
we wel weer in.

Bij de brug aangekomen zagen we een matrixbord van Rijkswaterstaat met als
tekst:

Wegens technische storing gaat de brug van Alblasserdam maar 3x per dag
open om 9.00, 11.30 en 20.00 uur !

Dat was even schrikken. en ook de reden dat we vanmiddag hier in Ablasserdam in
de jachthaven liggen. Is niet echt een straf. Het is mooi weer, een leuke
jachthaven en tijd genoeg om Alblasserdam te bezoeken.

Na terugkomst hiervan ben ik dus achter de laptop gaan zitten en schrijf dit
verslag.Om 20.00 uur gaan we dus verder richting Dordrecht. De bruggen draaien
daar elke 2 uur en die van 21.16 kunnen we makkelijk halen. Achter de brug
in een klein zijhaventje is een wachtsteiger. Hier zullen we dan de nacht
doorbrengen. Morgen op tijd vertrekken en naar onze thuishaven Colijnsplaat.

Colijnsplaat 12-08-2010

We zijn weer terug in onze thuishaven.

Gisteren, om 20.00 uur precies ging de brug bij Alblasserdam weer open voor de
schepen met hoge masten (hoger dan 11 meter). Onze mast is 18.60 meter. Een
tiental schepen ging nu richting de bruggen in Dordrecht. Er bleven er
uiteindelijk nog 4 over. De andere schepen zochten voor de nacht een jachthaven
op.

We voeren heel langzaam, de afstand naar Dordrecht is slechts 4 mijl en we
hadden hier ruim 1 uur de tijd voor. De bruggen in Dordrecht openden om 21.16
uur.

Zoals bij spoorbruggen gebruikelijk openen deze altijd precies op tijd.

Na de doorgang gingen 3 schepen verder richting het Hollands Diep. Wij gingen
aan de wachtsteiger liggen (de steiger is bedoeld voor de schepen richting het
noorden maar volgens onze verwachting zouden op dit uur toch geen andere
schepen komen).

De wekker werd alvast gezet want we wilden op tijd vertrekken om eventueel
oponthoud onderweg ’s morgens alvast in te calculeren.

Vandaag waren we voor de wekker wakker en maar gelijk opgestaan. Klokslag 7 uur
ging de motor aan. Op de Dordtse Kil was nog weinig te doen. Wel een mooie
stroming mee, soms wel 2,8 mijl per uur.

Via Het Hollands Diep ging het richting de Volkeraksluizen, De lucht werd steeds
donkerder dus maar snel de zeilpakken aan. Het begon direct daarna heftig te
regenen.

Bij de Volkeraksluizen staat een matrix bord met de hoogte voor de vaste brug
over de sluis. Voor de brug was de hoogte 18.10 meter en na het schutten 18.90
meter. Dus voor de brug gaan liggen en na de schutting als het waterpeil gezakt
is, uitvaren.

We zijn circa 18.60 meter maar toch raakte onze marifoo antenne boven op de mast
het betonnen dek van de brug, Gelukkig buigen de antennesprieten mee.

Nu het Volkerak op richting de Krammer sluizen. De regen viel ondertussen met
bakken uit de hemel. Voor de sluis werd de lucht lichter en hield het op
met regenen.

Bij de beroepsvaartsluis meldden we ons aan ivm met de masthoogte. De vaste brug
over de jachtensluis is maximaal 18.20 meter. Hogere jachten moeten door de
beroepsvaartsluis waarvan 1 sluiskolk voorzien is van een beweegbare brug.

Na 10 minuten konden we invaren met nog een ander jacht. Verder geen enkele
beroepsschipper.

Na de sluispassage ging het nu richting Zeelandbrug. de wind was pal van voren
en slechts 2 tot 3 beaufort dus maar weer motoren.

De Zeelandbrug passeerden we met de opening van 14.10 uur.

Een half uur later kwamen de haveningang van Colijnsplaat in zicht.

een paar minuten later meerden we af op onze ligplaats
L 12.

Na 30 mei en 1267 mijl verder (1 zeemijl is 1852 meter) zijn
we weer terug in onze thuishaven.

Morgen is grote poets- en inpakdag. Zaterdag worden we door onze zoon Paul hier
opgehaald.

Terugkijkend een heel fijne tijd en geen dag was vervelend, We zouden het best
nog een paar weken kunnen uithouden, maar andere verplichtingen roepen. o.a
Dora’s verjaardag, een 40 jarig huwelijksfeest in de familie en ik wil
graag bemannen tijdens de 24 uurs race eind Augustus.

PS Het weer is, denk ik, ook op. Kort na aankomst ging het weer regenen en
de verwachtingen voor de komende dagen zijn ook niet optimaal.